Η Dr. Bonni Goldstein είναι μια από τις πρωτοπόρους και αναγνωρισμένες διεθνώς ιατρούς στο θέμα της κάνναβης ιδιαίτερα στο θέμα της χρήσης της κάνναβης ως φαρμάκου σε παιδιά. Είναι συγγραφέας του βιβλίου “Cannabis Revealed” και στη συνέντευξη της αυτή μιλάει για την κάνναβη που εφαρμόζει στην ιατρική πρακτική της σε ασθενείς με φαρμακανθεκτική επιληψία, την επιληψία δηλαδή που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα υπάρχοντα φάρμακα, αλλά και τον καρκίνο, τον αυτισμό και τις ψυχικές παθήσεις.
[Αναδημοσίευση από το Project CBD του άρθρου “Dr. Bonni Goldstein: Cannabis Therapeutics” με μετάφραση του Σίμου Δαλκυριάδη]
Μπορείτε να δείτε το βίντεο της συνέντευξης στην αγγλική γλώσσα πατώντας εδώ μιας και δεν μπορεί να ενσωματωθεί σε ιστοσελίδες εκτός Αμερικής.
Dr. Goldstein (BG): Είμαι γιατρός και είμαι medical director της Canna-Centers, μιας ομάδας γιατρών σε ολόκληρη την Καλιφόρνια που εκπαιδεύει τους ασθενείς σχετικά με την θεραπευτική χρήση της κάνναβης. Και επίσης παρέχω κάποιες ιατρικές συμβουλές για την Ghost Group, τη μητρική εταιρεία που έχει το Weedmaps.
PC: Έχουμε ακούσει πολλά τα τελευταία χρόνια, όπως πχ. τα σχετικά με το “reefer madness”, ότι η μαριχουάνα (κάνναβη) είναι ο “δολοφόνος της νεολαίας”. Αλλά στην πράξη, ως παιδίατρος, έχεις δει διαφορετικά αποτελέσματα. Ίσως μπορείς να μας μιλήσεις γι’ αυτά.
BG: Αυτό είναι αλήθεια. Απλά να θυμίσω ότι, τα υγιή παιδιά δεν επισκέπτονται τον γιατρό για να τα βοηθήσει με την κάνναβη. Έρχονται τα παιδιά που είναι άρρωστα. Και στην πρακτική μου ως γιατρός βλέπω τα πιο άρρωστα από τα άρρωστα.
Βλέπω τα παιδιά που έχουν φαρμακανθεκτική επιληψία, δηλαδή δεν ανταποκρίνονται σε καμία θεραπεία που είναι διαθέσιμη. Και υπάρχουν κάποιες επιθετικές θεραπείες, όπως χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο, ειδικές δίαιτες που είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθούν, πολλά διαφορετικά φάρμακα που έχουν τοξικές παρενέργειες.
Βλέπω επίσης παιδιά με αυτισμό. Και γνωρίζουμε ότι, πραγματικά δεν υπάρχει φαρμακευτική αγωγή για τον αυτισμό. Υπάρχει αντιμετώπιση, η οποία μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη, αλλά υπάρχουν μόνο δύο εγκεκριμένα φάρμακα και τα δύο είναι αντιψυχωσικά, κάτι που δεν είναι και το καλύτερο για τα παιδιά (έχουν πολλές κακές παρενέργειες). Επίσης βλέπω και παιδιά με καρκίνο. Βλέπω και μερικά παιδιά με σοβαρές ψυχιατρικές ασθένειες, όπου η τρέχουσα συμβατική φαρμακευτική αγωγή δεν βοήθησε.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι το ενδοκανναβινοειδές σύστημα είναι τμήμα του εγκεφάλου που απαιτείται σε πολλές φυσιολογικές διεργασίες σε όλο μας το σώμα, βοηθάει στην ομοιόσταση. Διατηρεί τον εγκέφαλο σε ισορροπία.
Σε ορισμένους ασθενείς, άτομα με παθήσεις, αυτό το σύστημα είναι και ο πυρήνας του προβλήματος. Στα περισσότερα υγιή παιδιά, το ενδοκανναβινοειδές τους σύστημα λειτουργεί και στην πραγματικότητα προσθέτοντας κάνναβη σε αυτό το ενδοκανναβινοειδές σύστημα μπορεί να παρεμβαίνουμε στην ανάπτυξη του εγκεφάλου τους.
Επομένως, δεν ενθαρρύνω τους εφήβους, και είμαι και εγώ μαμά ενός εφήβου, να χρησιμοποιήσουν κάνναβη έως ότου το ενδοκανναβινοειδές τους σύστημα “ολοκληρώσει την ανάπτυξη του εγκεφάλου”. Αλλά στα παιδιά που είναι άρρωστα, αυτά είναι ειδικές περιπτώσεις. Αυτά είναι παιδιά που μερικές φορές δεν βρίσκουν τις απαντήσεις. Τα χρόνια περνούν και όταν χαθούν χρόνια στην ζωή ενός παιδιού, χάνεις σε ανάπτυξη, σε ποιότητα ζωής και το βάρος της ασθένειας είναι τεράστιο, όχι μόνο για το παιδί αλλά και για όλη την οικογένεια.
PC: Τι έχεις δει μέσα στην ιατρική πρακτική σου που σε εξέπληξε;
BG: Με την ομάδα των ασθενών με φαρμακανθεκτική επιληψία, ο μέσος αριθμός των φαρμάκων που παίρνουν αυτά τα παιδιά που έρχονται σε μένα, την στιγμή που έρχονται σε μένα, έχουν συνήθως δοκιμάσει έως και 12 φάρμακα που απέτυχαν να τα βοηθήσουν. Έχουν συχνά αναπτυξιακή καθυστέρηση.
Συχνά έχουν και άλλα σημαντικά προβλήματα, πνευμονικά προβλήματα, γαστρεντερικά προβλήματα, προβλήματα ανοσολογικής λειτουργίας, τα οποία μπορεί να αλληλοσυνδέονται με το ενδοκανναβινοειδές σύστημα.
Επίσης, δεν ζουν αυτό που θα έλεγε κανείς μια “κανονική” ζωή. Δεν πηγαίνουν στο σχολείο. Δεν είναι σε θέση να πάνε στο σχολείο. Το σχολείο δεν τα θέλει γιατί έχουν πολλές κρίσεις και ούτω καθεξής. Επομένως, αυτό που βλέπω είναι ότι όταν προσθέτουμε φάρμακα πλούσια σε CBD, ουσιαστικά ένα έλαιο που τα παιδιά παίρνουν με υπογλώσσια χορήγηση ή με κατάποση ή μέσω ενός σωλήνα G, αυτό που βλέπουμε είναι ότι ο αριθμός των επιληπτικών τους κρίσεων μειώνεται.
Πολλοί γονείς αναφέρουν την μείωση της συχνότητας εμφάνισης, την μείωση της σοβαρότητας, την μείωση της διάρκειας των κρίσεων.
Και είναι ενδιαφέρον όταν σου λένε ότι, όταν το παιδί τους παλαιότερα είχε μια κρίση χρειαζόταν όλη την ημέρα για να αναρρώσει και τώρα απλά αρχίζει αμέσως και χοροπηδά τριγύρω ως παιδί. Είναι πολύ ενδιαφέρον να βλέπουμε την θετική ανταπόκριση, όχι μόνο σε λιγότερες κρίσεις, αλλά ακόμα και όταν εξακολουθούν να έχουν επιληπτικές κρίσεις, δεν είναι τόσο ενοχλητικές.
PC: Όταν μιλάς για έλαιο CBD, σε τι πραγματικά αναφέρεσαι;
BG: Μιλάω για έλαια που προέρχονται από ένα φυτό κάνναβης μιας ποικιλίας που έχει την γενετική προδιάθεση να παράγει και να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε CBD και χαμηλή σε THC. Και αυτή είναι η αναλογία που αναφερόμαστε. Μερικοί από τους ασθενείς μου ανταποκρίνονται σε μια αναλογία που είναι 25 μέρη CBD σε 1 μέρος THC. Μερικοί από τους ασθενείς μου ανταποκρίνονται σε μια αναλογία 10:1.
Κάθε άτομο ανταποκρίνεται διαφορετικά στα φάρμακα, όπως γνωρίζουμε ότι συμβαίνει για όλα τα φάρμακα, αλλά κυρίως στα φάρμακα που περιέχουν κάνναβη.
Τα CBD έλαια, δεν περιέχουν μόνο CBD, αλλά και συστατικά από ολόκληρο το φυτό και έτσι υπάρχει και THC.
Υπάρχουν και άλλα κανναβινοειδή, υπάρχουν επίσης τερπένια που είναι τα αιθέρια έλαια, και όλα αυτά που υπάρχουν εκεί αλληλεπιδρούν για να δώσουν τα ευεργετικά αποτελέσματα. Ξέρετε, μιλάμε για την CBD μόνο για την δοσολόγηση της CBD, αλλά πραγματικά είναι όλα τα συστατικά που περιέχονται σε ολόκληρο το φυτό που είναι πολύ σημαντικά, επειδή όλες αυτές οι ενώσεις λειτουργούν συνεργατικά για να δώσουν τα αποτελέσματα.
Υπάρχει μια συγκεκριμένη ένωση που ονομάζεται βήτα-καρυοφυλλένιο, που είναι ένα τερπενοειδές (υπάρχει και σε άλλα φυτά), το οποίο έχει αποδειχθεί ότι είναι αντιφλεγμονώδες. Και πιστεύω πραγματικά ότι αυτό είναι ένα από τα συστατικά που είναι πολύ σημαντικό για ένα παιδί που έχει επιληπτικές κρίσεις.
Ένα από τα ενδιαφέροντα πράγματα που έχω δει είναι ότι η νευρο-φλεγμονή είναι τεκμηριωμένη σε πολλές έρευνες σε έναν εγκέφαλο που έχει ενεργές επιληπτικές κρίσεις, αλλά οι περισσότεροι από τους ασθενείς που έρχονται σε μένα κανένας δεν κάνει κάτι για να θεραπεύσει τη φλεγμονή. Και πιστεύω πραγματικά ότι αυτός είναι ο λόγος (ένας από τους λόγους) που η CBD είναι τόσο χρήσιμη και όχι μόνο, επειδή η CBD, η κανναβιδιόλη, στην πραγματικότητα λειτουργεί για να βοηθήσει στην εξισορρόπηση ορισμένων μηνυμάτων που μεταδίδονται στον εγκέφαλο και να μειώσει την πυρκαγιά (την πλημμύρα σηματοδότησης που κατακλύζει τον εγκέφαλο) που προκαλούν οι επιληπτικές κρίσεις, αλλά και με το αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα της.
Μια από τις άλλες επιδράσεις είναι η νευροπροστατευτική δράση της κανναβιδιόλης. Και να θυμίσω ότι, σε έναν αναπτυσσόμενο εγκέφαλο οι κρίσεις είναι καταστροφικές. Και έτσι, το να έχουμε διαθέσιμη αυτή την νευροπροστατευτική ιδιότητα είναι κάτι το εξαιρετικά σημαντικό.
PC: Ποιες θα ήταν μερικές από τις περιπτώσεις που αντιμετώπισες, οι οποίες είχαν το είδος της έκβασης που έλπιζες ότι θα έχουν όταν χρησιμοποίησες το πλούσιο σε CBD έλαιο; Θα μπορούσες να μας δώσεις ένα παράδειγμα;
BG: Είχα αυτό το όμορφο κοριτσάκι που ήρθε να με δει. Είναι υιοθετημένη από μια φανταστική μαμά και μπαμπά και φαίνεται ότι υπήρξε κάποιο γεγονός ενώ βρισκόταν ακόμα στη μήτρα που έμοιαζε με ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Και όταν γεννήθηκε, υπήρχαν πολλές επιπλοκές. Και άρχισε να έχει επιληπτικές κρίσεις αμέσως. Και, φαίνεται ότι καθώς αναπτύχθηκε μέσα στο πρώτο έτος της ζωής, ένα τμήμα του εγκεφάλου της δεν αναπτύχθηκε σωστά. Μπορούσες να το δεις με μια εξέταση σάρωσης. Είχε πολλές επιληπτικές κρίσεις. Είναι μικροκαμωμένη για την ηλικία της. Και, δεν ανταποκρίνεται σε κανένα φάρμακο. Και οι γονείς της ήλθαν να με δουν και είχαν ακούσει για την CBD στην τηλεόραση και έπειτα έκαναν την έρευνά τους και ήρθαν να με δουν.
Έτσι ξεκινήσαμε να της δίνουμε έλαιο CBD και το πρωτόκολλό μου είναι να ξεκινάω με χαμηλή δόση με βάση το βάρος και μετά να προσαρμόζουμε την δόση αυξάνοντας, κάτι που είναι πολύ χαρακτηριστικό στο παιδικό πληθυσμό.
Και δεν θα το ξεχάσω ποτέ, γιατί ήμουν σε διακοπές όταν μου έστειλε μήνυμα κειμένου η μητέρα της, αλλά πριν από αυτό το συγκεκριμένο μήνυμα, σχεδόν κάθε εβδομάδα μιλούσαν μαζί μου όπως τους το είχα ζητήσει. Και έτσι, την μια εβδομάδα ανεβάζαμε την δόση και μια εβδομάδα μετά ανεβάζαμε και άλλο την δόση και δεν υπάρχουν αρνητικές παρενέργειες, αλλά δεν είχαμε δει και καμία μείωση των επιληπτικών κρίσεων.
Και αυτό είναι ένα μικρό κορίτσι που είχε περίπου 40 κρίσεις την ημέρα. Μια συγκεκριμένη εβδομάδα λαμβάνω μήνυμα κειμένου την Παρασκευή το πρωί που λέει: Λοιπόν ανεβήκαμε στη δόση την Παρασκευή πριν από μία εβδομάδα και τη Δευτέρα είχαμε μόνο 20 κρίσεις αντί για 40.
Την Τρίτη, είχαμε μόνο 13 επιληπτικές κρίσεις αντί για 40. Και την Τετάρτη, είχαμε μόνο εννέα. Και χθες, είχαμε τέσσερεις. Και σήμερα μέχρι στιγμής καμιά.
Αυτό το παιδί είναι επί του παρόντος απαλλαγμένο από κρίσεις με το έλαιο CBD. Έχει διακόψει και έχει απογαλακτιστεί από τα αντικαταθλιπτικά φάρμακά της. Και έχει αρχίσει να έει κάποια εξέλιξη στην ανάπτυξη της, κάνοντας πράγματα που κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί πριν ότι θα μπορούσε να κάνει.
Είναι ένα ευτυχισμένο παιδί. Και οι γονείς είναι ενθουσιασμένοι.
PC: Και τι άλλα είδη περιπτώσεων έχεις να μας πεις, όσον αφορά ασθενείς παιδιά με τους οποίους ασχολείσαι; Μιλάς για επιληπτικές κρίσεις, επιληψία, το φάσμα του αυτισμού, το οποίο θα μπορούσε να περιλαμβάνει και τις κρίσεις ως σύμπτωμα, με ποιες άλλες περιπτώσεις ασχολείσαι;
BG: Έχω δει έναν αρκετά μεγάλο αριθμό εφήβων που αγωνίζονται με διάφορες ψυχιατρικές ασθένειες, πράγματα όπως η διπολική διαταραχή, το σοβαρό άγχος, η κατάθλιψη.
Οι περισσότεροι από αυτούς που έρχονται σε μένα έχουν δοκιμάσει φαρμακευτικά προϊόντα και αυτά δεν τους έχουν βοηθήσει.
Δεν λέω ότι τα φάρμακα δεν βοηθούν, αλλά σε μένα έρχονται αυτοί που δεν έχουν δει αποτελέσματα από τα φάρμακα που πήραν. Πολλοί από αυτούς είναι έφηβοι, έτσι κάποια μέρα έκαναν χρήση κάνναβης με τους φίλους τους και στη συνέχεια ήρθαν σπίτι και είτε το είπαν, είτε το παρατήρησαν οι γονείς, είδαν πως το παιδί τους δεν είναι ανήσυχο σήμερα, πως το παιδί τους είναι ευχάριστο σήμερα. Και τότε ο γονέας αναρωτιέται και ρωτά τι συμβαίνει; Και το παιδί λέει ότι, να έκανα χρήση με τους φίλους μου. Ή οι γονείς το διάβασαν κάπου και λένε ότι ίσως είναι μια απάντηση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε.
Έτσι και πάλι, επιστρέφοντας στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο, σε εκείνους τους ασθενείς που γνωρίζουν ότι το έχουν βρει, ξέρεις εκείνο το είδος που έχει καπνίσει “χόρτο” με τους φίλους του και τους βοήθησε πραγματικά, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι ίσως αυτό μπορεί να είναι η απάντηση αλλά και πάλι σε έναν αναπτυσσόμενο εγκέφαλο, νομίζω ότι ο συνδυασμός CBD με THC είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος.
Ο συνδυασμός θα είναι πιθανώς κάτι που θα τους ωφελήσει περισσότερο και ελπίζουμε ότι θα βρουν ισορροπία. Είχα πολύ καλή επιτυχία.
Είχα έναν νεαρό άνδρα ηλικίας 15 ετών, που αντιμετώπιζε έντονο άγχος και πριν έρθουν να με δουν, ο πατέρας του ασθενούς είπε ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να καταγράψει το τι τον απασχολεί και να το φέρουν μαζί τους όταν θα με επισκέπτονταν. Ήταν τρεις σελίδες γεμάτες.
Ανησυχούσε για τα πάντα στο σχολείο, τα πάντα με τα αθλήματα, τα πάντα με τα κορίτσια, τα πάντα με τα πάντα. Αυτό το καημένο παιδί είχε τόσα πολλά στο μυαλό του που δεν μπορούσε να λειτουργήσει. Είχε ουσιαστικά, συντριπτική ανησυχία μαζί με κοινωνικό άγχος. Εκπαίδευσα την οικογένεια σχετικά με το έλαιο CBD.
Ενδιαφέρθηκαν να δοκιμάσουν μια αναλογία υψηλής περιεκτικότητας CBD προς THC. Και δύο εβδομάδες μετά που ξεκίνησαν το έλαιο, έλαβα ένα μήνυμα κειμένου από τον πατέρα που έλεγε ότι είχε λάβει ένα μήνυμα κειμένου από το γιο του (κάτι πολύ ασυνήθιστο) και του έλεγε ότι: Έχω μια καλή μέρα, είμαι πραγματικά ευτυχισμένος, μπαμπά.
Και μίλησα με τον πατέρα, μια εβδομάδα αργότερα, και ήταν μες στα δάκρυα ευτυχίας. Είχε απλά εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι υπήρχε μια λύση και δεν χρειαζόταν πλέον να παίρνει ο γιος τους όλα εκείνα τα φάρμακα που δεν ήθελαν πραγματικά να παίρνει ο γιος τους.
PC: Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις έναν τέτοιον ασθενή, πώς καθορίζεις τη δοσολογία και την αναλογία; Υπάρχουν κάποια κριτήρια; Είναι κατά περίπτωση; Βασίζεσαι στην εμπειρία σου και από εκεί αντλείς το τι θα κάνεις; Υπάρχουν συνήθως πολλοί πειραματισμοί που εμπλέκονται;
BG: Λοιπόν, το ενδιαφέρον με την κάνναβη είναι, και το θεωρώ εύκολο γιατί το λέω και σε όλους τους ασθενείς μου, ξεκινάμε την δόση χαμηλά και μετά αυξάνουμε. Αν προσδιορίσω εξ αρχής μια δόση, θα μπορούσα να πέσω έξω. Δεν θα μπορούσα να μαντέψω πραγματικά για το αν κάποιος θα πρέπει να πάρει πχ. 50 mg ενώ αυτός θα ήταν εντάξει και με 10mg. Υπάρχουν πολλές κλινικές παράμετροι και όταν έχεις να φροντίσεις παρά πολλούς ανθρώπους, έχεις μια αίσθηση περίπου στο τι θα χρειαστούν.
Αλλά επειδή το ενδοκανναβινοειδές σύστημα είναι διαφορετικό σε κάθε άνθρωπο, να θυμάστε ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με το μεταβολισμό του, με το πόσο διαρκεί στο σώμα του, σωστά, επειδή κάποιοι μεταβολίζουν πολύ γρήγορα και μερικοί άνθρωποι μεταβολίζονται πολύ αργά.
Έχω ασθενείς που μου λένε ότι περνούν μια ολόκληρη ημέρα με μια μόνο δόση το πρωί. Έχω άλλους ασθενείς που πρέπει να λαμβάνουν πολλές δόσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας, μια μικρή δόση πολλές φορές. Έτσι, μερικά από αυτά είναι κλινική εμπειρία. Μερικά από αυτά τα μαθαίνω από τους συναδέλφους μου, το τι κάνουν και αυτοί επίσης.
Γενικά, ο κανόνας είναι, ξεκινάμε χαμηλά και αργά ανεβάζουμε τις δόσεις. Με τα παιδιά που δεν έουν ευχέρεια λεκτική, θα πρέπει απλά να παρατηρούμε και πρέπει να εμπιστευτούμε τους γονείς να τα παρατηρούν.
Δεν έχω ακόμα συναντήσει μια οικογένεια ή έναν γονέα που δεν θέλει το καλύτερο για το παιδί του. Έρχονται στο ιατρείο μου επειδή αναζητούν μια λύση. Όταν δεν λειτουργεί, το ξέρω. Εμπιστεύομαι στους γονείς να μου το πουν. Μπορεί να μην καταγράψουν μια ή δύο επιληπτικές κρίσεις επειδή έπρεπε να πάνε στο μπάνιο ή για να μαγειρέψουν δείπνο, αλλά γενικά, όταν το παιδί σου κάνει πράγματα που δεν έχει κάνει ποτέ πριν, όπως όταν χαμογελά, όταν μαθαίνει, έχω τώρα ένα μικρό κορίτσι που πάει πολύ καλά με το έλαιο κάνναβης και η μαμά του μου έστειλε ένα βίντεο που λέει πρώτη φορά την λέξη “μαμά” και είναι περίπου 9 ετών.
Γνωρίζουμε λοιπόν ότι ο εγκέφαλός της τα πάει καλά με αυτό το έλαιο. Μπορούμε να το πούμε αυτό. Δεν ήταν σε θέση να το κάνει αυτό πριν, υπάρχει βελτίωση. Και αυτό πιθανότατα συμβαίνει επειδή έχει μειώσει την φαρμακευτική της αγωγή και δεν έχει επιληπτικές κρίσεις όλη την ώρα που να παρεμβαίνουν στην ανάπτυξη της.
Έτσι, η δοσολογία είναι πραγματικά, ξέρεις είναι λίγο – δεν είναι σαν τη δοσολογία που γνωρίζουμε με τα φαρμακευτικά προϊόντα. Είναι διαφορετικό. Η κάνναβη είναι μια διαφορετική ένωση. Σου θυμίζω ότι δεν είναι ένα μόνο μόριο, είναι ένα σωρό διαφορετικά μόρια.
Είναι πολύ σημαντικό ότι πραγματικά δεν μπορούμε να βλάψουμε τα άτομα με την κάνναβη, δεν υπάρχουν παρενέργειες
Φυσικά, κάποιος που χρησιμοποιεί μια δόση THC που τον αλλάζει δεν πρέπει να οδηγήσει, σίγουρα μπορεί κάποιος να νοιώσει πολύ δυσάρεστα και άβολα. Αλλά αυτό δεν το έχω στην πρακτική μου.
Δίνω σε παιδιά μετρημένες δόσεις ελαίου CBD, ξεκινώντας και πάλι με βάση το βάρος, με χαμηλή δόση, δοσολογώντας με αύξηση των δόσεων σταδιακά, αναζητώντας για το παιδί αυτό που αποκαλώ “sweet spot” (γλυκό σημείο). Και μερικές φορές το λιγότερο είναι καλύτερο από το περισσότερο. Μερικές φορές φτάνουμε σε ένα σημείο και λέμε, “Όχι, καλύτερα να πάμε πίσω σε μια χαμηλότερη δόση” και έτσι μειώνουμε.
Και έτσι συμβαίνει πολλή διαχείριση της δόσης, αλλά επειδή η ανοχή είναι τόσο καλή, δεν υπάρχουν πραγματικά αρνητικές παρενέργειες. Έχω μάλιστα την εμπειρία τριών συγκεκριμένων ασθενών τα τελευταία χρόνια που μέτρησαν λάθος στη σύριγγα και έδωσαν υπερβολική / μεγάλη δόση στα παιδιά τους.
Το παιδί είχε έναν πολύ ωραίο υπνάκο! Κοιμόταν όλη τη νύχτα και πραγματικά δεν υπήρχε κάτι το αρνητικό, εκτός από τους γονείς που ανησυχούν, δεν υπήρχε κανένα μειονέκτημα.
PC: Αυτές είναι σημαντικές πληροφορίες για τους γονείς, να τις ακούν, ιδιαίτερα για τους γονείς που μπορεί να μην μπορούν να επικοινωνήσουν άμεσα μαζί σας. Ας το παραδεχτούμε, δεν υπάρχουν πολλοί γιατροί που να κάνουν αυτό που κάνεις και εσύ. Μπορώ να τους μετρήσω στα δάχτυλα του ενός χεριού, είναι λίγοι αυτοί που βγαίνουν μπροστά και αναλαμβάνουν να προτείνουν τα έλαια κάνναβης. Και όμως, υπάρχουν τόσες πολλές οικογένειες που χρειάζονται τέτοιου είδους θεραπευτικές πληροφορίες.
Τι θα μπορούσες να πεις σε μια οικογένεια ή τους γονείς ενός παιδιού που δεν μπορούν να έρθουν σε επαφή μαζί σου, που δεν μπορούν να έρθουν σε σένα. Μπορείς να δώσεις μερικές συμβουλές, κάτι που να είναι λίγο περισσότερο από το “Εντάξει αυτό δεν θα βλάψει εάν πάρεις μια υπερβολική δόση;”. Τι μπορείς να πεις στους ανθρώπους που βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση, επειδή υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση;
BG: Λοιπόν, είναι δύσκολο, γιατί ως γιατροί θέλουμε να έχουμε όλη την εικόνα εκ των προτέρων. Εκπαιδεύτηκα πολύ καλά ως γιατρός. Αισθάνομαι ότι η εκπαίδευσή μου ήταν εξαιρετική. Και νομίζω ότι είναι σημαντικό να συγκεντρωθούν όλες οι ενδείξεις της ασθένειας κάποιου πριν προχωρήσουμε στην αντιμετώπιση. Είχα μερικούς ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν πολύ καλά χωρίς παρενέργειες με ένα (κανονικό) φάρμακο. Γονείς που ήρθαν για να ακούσουν τη γνώμη μου.
Και εκείνη την εποχή, αποφάσισα να διακόψω τη θεραπεία μόνο για να δω ποια θα είναι η έκβαση. Γιατί, ξέρετε, μερικές φορές με τα παιδιά που έχουν επιληπτικές κρίσεις, μπορεί αυτές να σταματήσουν. Και μπορεί να μην έχουν άλλη κρίση, ποτέ ξανά. Είναι ένα πολύ περίεργο φαινόμενο, αλλά συμβαίνει. Έτσι, αν είναι κάποιος έχει σταματήσει για τέσσερις μήνες να παίρνει το φάρμακο του, δεν θα του το ξαναδώσω μήπως και προκαλέσω κρίση λόγω των αλληλεπιδράσεων με άλλα φάρμακα.
Έτσι, μερικές φορές θα πρέπει να έχεις ολόκληρη την ιστορία, όλη η εικόνα είναι πραγματικά απαραίτητη εκ των προτέρων, είναι δύσκολο απλά να πεις για δόσεις, έτσι γενικά και αόριστα. Αυτό θα στο πει οποιοσδήποτε γιατρός, ξέρεις, δεν θέλω να είμαι ανεύθυνη και να πω, “Κάντε αυτό και κάντε εκείνο”.
Αλλά νομίζω ότι συλλέγοντας όσο περισσότερη έρευνα μπορεί κάποιος να συγκεντρώσει, μιλώντας με ανθρώπους, με ανθρώπους που ασχολούνται με την παρασκευή ελαίων, με ασθενείς που λαμβάνουν τα έλαια, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά. Νομίζω ότι ένα από τα σημαντικά πράγματα είναι ότι οι συνάδελφοί μου στην ιατρική κοινότητα πρέπει να αρχίσουν να το βλέπουν ως επιλογή και πρέπει να μάθουν γι’ αυτό και να το έχουμε στο οπλοστάσιο της ιατρικής. Είναι ένα φάρμακο.
PC: Γιατί δεν συμβαίνει αυτό περισσότερο με τους γιατρούς; Γιατί δεν υπάρχουν άλλοι γιατροί που να συνδράμουν σε όλο αυτό; Επειδή σίγουρα υπάρχει ένα buzz για την ιατρική χρήση της κάνναβης στον πολιτισμό, και υπάρχει ένας γενικός σεβασμός ότι κάτι συμβαίνει εδώ ανάμεσα στον κόσμο. Πού βρίσκονται οι γιατροί σε όλα αυτά;
BG: Ναι. Είναι ενδιαφέρον και νομίζω ότι υπάρχουν πολλές απαντήσεις σε αυτό, γιαυτό ζητάω λίγο την υπομονή σας για να απαντήσω. Το πρώτο είναι ότι, όταν βρίσκεσαι στην ιατρική σχολή, διδάσκεσαι ότι η κάνναβη είναι μια ουσία κατάχρησης. Όταν ήμασταν παιδιά, μας δίδαξαν ότι η κάνναβη είναι μια ουσία κατάχρησης, ένα ναρκωτικό. Και αυτό ενισχύθηκε όταν πήγα στην ιατρική σχολή.
Η κάνναβη έχει πάνω της μια νομοθεσία απαγόρευσης και μια φήμη κατάχρησης.
Και υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που όντως κάνουν κατάχρηση, συνήθως δεν είναι πολύ άρρωστοι, είναι συνήθως κάποιοι που μπορεί να λαμβάνουν από μόνοι τους το φάρμακο αλλά ξέρετε έχουν έρθει στο ιατρείο μου κάποιοι και μου έχουν πει ότι έχουν θέμα με την κάνναβη. Μιλήσαμε για αυτό.
Τους εκπαιδεύω σχετικά με τους υποδοχείς που υπάρχουν στο ανθρώπινο σώμα και πώς με την παρακμή τους ο αριθμός των υποδοχέων μειώνεται και τότε δεν παίρνεις καλές επιδράσεις και έτσι, μερικές φορές, μια εκπαιδευτική παρέμβαση, επειδή δεν έχει και τόσο υψηλή εθιστικότητα, κάνει το τέχνασμα.
Η κάνναβη είναι φάρμακο κατάχρησης. Οποιοδήποτε φάρμακο μπορεί να είναι φάρμακο κατάχρησης. Το είδαμε αυτό με την αύξηση των συνταγογραφούμενων οπιούχων στην χώρα μας.
Το δεύτερο πράγμα νομίζω ότι είναι όταν ψηφίστηκε στην Καλιφόρνια, όταν εμείς ως ψηφοφόροι περάσαμε τον νόμο εδώ στην Καλιφόρνια [το 1996], το ιατρικό συμβούλιο και το περιβάλλον ήταν αρνητικό απέναντι στους γιατρούς που συνέστησαν κάτι τέτοιο και μερικοί γιατροί κατηγορήθηκαν στο ιατρικό συμβούλιο και έπρεπε έρθουν σε αυτό και να αμυνθούν απέναντι σε κατηγορίες. Αυτό είναι τρομακτικό.
Εάν η εργασία με την οποία διαβιώνεις βασίζεται στο γεγονός ότι έχεις μια ιατρική άδεια, πραγματικά δεν θα θέλεις να διακινδυνεύσεις όλα αυτά τα χρόνια εκπαίδευσης και ιατρικής πρακτικής και τα μέσα της διαβίωσής σου και να εκτεθείς σε ένα τέτοιο στρεβλό περιβάλλον. Οι άνθρωποι που τόλμησαν και το έκαναν ήταν πολύ ξεχωριστοί πρωτοπόροι. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.
Αυτούς πρέπει να ευχαριστήσουμε που βγήκαν μπροστά και μπορούμε εμείς σήμερα να μιλάμε για την κάνναβη και να την χρησιμοποιούμε.
Υπήρξαν γιατροί που όταν γονείς τους είπαν ότι θα χορηγήσουν κάνναβη ως φάρμακο στα παιδιά τους, εκείνου είπαν «θα καπνίζεις και θα φυσάς τον καπνό στη μούρη του παιδιού;
Και μετά σκέφτομαι ότι, γενικά, είναι η έλλειψη εκπαίδευσης για το ενδοκανναβινοειδές σύστημα, η έλλειψη κατανόησης για την κανναβιδιόλη. Ακόμα, μέχρι σήμερα, μερικοί άνθρωποι που έρχονται να με δουν, γονείς παιδιών που μου λένε ότι όταν είπαν στον γιατρό μου ότι επρόκειτο να ψάξουν για θεραπεία με την ιατρική χρήση της κάνναβης, αυτός τους ρώτησε για το αν θα καπνίζουν και θα φυσάν τον καπνό στο πρόσωπο του παιδιού τους!
Και αυτό είναι, ξέρεις, για μένα, είναι μια από τις πιο σκληρές δηλώσεις, διότι αισθάνομαι ότι ως γιατρός κάποιος πρέπει να κοιτάξει την επιστήμη, πρέπει να κοιτάξει να βρει και να μάθει ακριβώς όπως μαθαίνει για τις λεπτομέρειες ενός νέου φαρμάκου που βγαίνει στην αγορά, που θεωρείται ότι θα είναι επωφελές – πρέπει, ως γιατροί, να αφιερώνουμε χρόνο για να μαθαίνουμε.
PC: Οι άνθρωποι ακούνε για την ιατρική χρήση της κάνναβης, και έπειτα ακούνε για αυτό το “CBD” και είναι σχεδόν σαν ένα παραμύθι. Ξέρεις, ακούν αυτά τα θαυμαστά αποτελέσματα στα παιδιά που ενώ είχαν κρίσεις μέχρι και 100 φορές την ημέρα και στη συνέχεια σταματούν να έχουν. Δώσε μας μια προοπτική εδώ. Είναι ένα μαγικό φάρμακο, μια πανάκεια; Είναι, ξέρεις, μία φορά στο εκατομμύριο, ότι είναι τυχαίο να έχεις μια τέτοια ανταπόκριση;
Με βάση την πρακτική σου, και καταλαβαίνω ότι έχεις αντιμετωπίσει πραγματικά δύσκολες περιπτώσεις, οι άνθρωποι έρχονται σε σένα όταν πια τίποτα άλλο δεν δουλεύει για αυτούς και οι άνθρωποι έρχονται με μια αίσθηση ελπίδας και αυτό είναι σημαντικό, αυτό είναι θεραπευτικό και από μόνο του μπορεί να είναι ελπιδοφόρο. Αλλά δώσε μας μια προοπτική. Δεν θέλεις ούτε και να δημιουργήσεις ψεύτικες ελπίδες μιλώντας για αυτά τα πράγματα. Δώσε μας μια ρεαλιστική αίσθηση των δυνατοτήτων που υπάρχουν εδώ.
BG: Σίγουρα. Έτσι, ρεαλιστικά, υπάρχουν πολλές μεταβλητές για να φτάσουμε στο σημείο όπου μπορεί να έχουμε το “κάποιος έχει μια ιστορία επιτυχημένης έκβασης”. Υπάρχουν παιδιά που ανταποκρίνονται αμέσως και όμορφα και τα πηγαίνουν καλά, και αυτό δεν είναι η συνήθης περίπτωση, αλλά το έχω δει, όπου κυριολεκτικά μέσα δύο ημέρες με το ξεκίνημα της χορήγησης του ελαίου CBD, η ζωή όπως την ήξεραν πλέον δεν είναι η ίδια.
Έτσι συμβαίνει αυτό. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι με την πάροδο του χρόνου, επειδή ξέρουμε ότι η φλεγμονή δεν περνάει μέσα σε μια νύχτα, το να σταματήσεις όλα τα άλλα ή κάποια από τα άλλα φάρμακα, ούτε αυτό γίνεται από την μια μέρα στην άλλη. Έχω ασθενείς που καταφέρνουν να σταματούν άλλα φάρμακα μέσα σε μια περίοδο δύο χρόνων.
Αν έχεις δεις στο ντοκιμαντέρ του CNN, θυμάσαι, αυτό που δείχνει την μικρή Charlotte, στο βίντεο την δείχνει την μια στιγμή να βρίσκεται στο πάτωμα και να τραντάζεται από επιληπτικές κρίσεις και μετά την άλλη στιγμή αμέσως να κάνει βόλτες με το ποδήλατό της. Και νομίζω ότι αυτό είναι μια όμορφη σύγκριση, να τα βάζεις δίπλα-δίπλα, όμως αυτό δεν συνέβη εν μία νυκτί στην Charlotte.
Χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να φτάσει εκεί, από την μια κατάσταση στην άλλη. Και έτσι, λέω στους ασθενείς μου:
Να ξέρετε ότι δεν είναι μια “μαγική νεραϊδόσκονη”.
Είναι ένα φάρμακο και πρέπει να το λάβεις και πρέπει να βρεθεί η κατάλληλη δόση και ίσως χρειαστεί να απογαλακτιστείς από τα άλλα φάρμακα, αλλά αν είσαι πρόθυμος να δώσεις μια ευκαιρία, να κάνεις μια προσπάθεια, θα πρέπει να είσαι προσηλωμένος σε αυτό τουλάχιστον για τρεις έως έξι μήνες, αν όχι και για περισσότερο, αν είναι να δούμε (κάποια στιγμή) καλά αποτελέσματα.
Είχα μερικούς ασθενείς που δοκίμασαν πολλά διαφορετικά σκευάσματα CBD και που χρειάστηκε να δοκιμάσουν το τρίτο στην σειρά για να δουν κάποια αποτελέσματα. Και αν μιλάμε για ενήλικες ασθενείς που χρησιμοποιούν κάνναβη για άλλες θεραπείες, θα σας πουν ότι η τάδε ποικιλία λειτουργεί για τις ημικρανίες, αλλά η δείνα ποικιλία δεν το κάνει.
Το ίδιο μπορεί να ισχύει, και το βλέπω, με τα παιδιά ασθενείς. Μια ποικιλία μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα από μια άλλη και υπάρχουν αρκετές διαφορετικές ποικιλίες που περιέχουν CBD και που μπορούν να δοκιμάσουν οι ασθενείς. Προσπαθώντας βέβαια να βρεις και κάτι που να είναι προσιτό, γιατί ξέρεις ότι όλα αυτά τα έξοδα γίνονται από την τσέπη τους.
Και θα πρέπει να βρεις και κάτι που να μπορείς να το προμηθευτείς, το ίδιο, ξανά και ξανά καθώς περνά ο καιρός, κάτι που να έχει περάσει εργαστηριακούς ελέγχους και αυτές οι προϋποθέσεις είναι πολύ δύσκολες.
Να ξέρεις ότι δεν είναι μια εύκολη απάντηση. Δεν είναι ένα θαύμα. Αλλά όταν κοιτάς πίσω σε αυτά που μερικές από αυτές τις οικογένειες έχουν περάσει για 10 χρόνια και με 15 διαφορετικά φάρμακα, αυτός είναι ο Γολγοθάς τους, αυτά αντιμετωπίζουν συνεχώς.
PC: Δεν είναι μόνο σημαντικό ότι οι άνθρωποι μπορούν να έχουν πρόσβαση στο καλό φάρμακο, αλλά χρειάζονται επίσης και καλή συμβουλευτική για την υγεία. Και είμαστε πολύ, πολύ τυχεροί, Dr. Bonni Goldstein ότι είσαι μέρος αυτής της κοινότητας και οδηγείς πραγματικά πρωτοποριακά στην αιχμή του δόρατος με αυτά τα κλινικά δεδομένα. Ευχαριστώ πολύ.
BG: Εγώ σε ευχαριστώ, Martin.