ΗΠΑ: Γιατί οι εταιρείες κάνναβης λατρεύουν τον συνδικαλισμό των εργαζομένων τους

Κι όμως οι εταιρείες που ασχολούνται με την καλλιέργεια και την μεταποίηση της κάνναβης χαίρονται ιδιαίτερα όταν οι εργαζόμενοί τους συνδικαλίζονται και δημιουργούν εργατικά σωματεία.

[Του Αποστόλη Καπαρουδάκη]

Πέρυσι, οι εργαζόμενοι στα καταστήματα πώλησης του φυτού και των παραγώγων του Have A Hart υπέγραψαν την πρώτη σχετική συμφωνία του Σωματείου τους στην Ουάσινγκτον και η εταιρεία το γιόρτασε με ένα επίσημο Δελτίο Τύπου στο οποίο ο διευθύνων σύμβουλός της κ. Ryan Kunkel, ανέφερε «βλέπουμε τη συνεργασία μας με το Σωματείο ως μέρος της δέσμευσής μας για τη δημιουργία ενός ασφαλούς και δυναμικού χώρου εργασίας».

Η σύμβαση, η οποία καλύπτει 135 εργαζόμενους της περιοχής του Σηάτλ, περιλαμβάνει παροχές υγειονομικής περίθαλψης, ετήσιες αυξήσεις και μισθούς υψηλότερους από τους συνηθισμένους.

Εφέτος, αρχές Οκτωβρίου του 2019, οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία της κάνναβης στην Πενσυλβάνια υπέγραψαν την πρώτη στην Πολιτεία τους συμφωνία με τον εργοδότη τους, την εταιρεία Pennsylvania Medical Marijuana Solutions που δραστηριοποιείται και αυτή στην νόμιμη αγορά της κάνναβης.

Και αυτή η συμφωνία με το Σωματείο περιλαμβάνει παροχές σχετικές με την υγεία, την περίθαλψη, τις αυξήσεις των μισθών και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων, οι οποίες ξεπερνούν κατά πολύ τις αντίστοιχες των εργαζομένων σε άλλους τομείς της οικονομίας.

Ο κ. Wendell Young, Πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων περιέγραψε τη συμφωνία ως «μια μεγάλη νίκη των εργαζομένων στη βιομηχανία της κάνναβης» και ο διευθυντής της εταιρείας Vireo Health, κ. Kyle Kingsley που δραστηριοποιείται στην Πολιτεία υπερθεμάτισε δηλώνοντας ότι «οι εταιρείες κάνναβης θεωρούν τα Σωματεία των εργαζομένων αποτελεσματικούς εταίρους και συμβούλους της βιομηχανίας, καθώς και στρατηγικούς συμμάχους τους στον αγώνα για τη νομιμοποίηση της κάνναβης».

Πως κι έτσι;

Ίσως να έχει να κάνει με τον απόηχο της κουλτούρας της αμφισβήτησης που συνδέθηκε μοναδικά με το φυτό της κάνναβης. Με τον απόηχό της όμως μόνο, καθώς όσο κι αν είναι περίεργο μια εταιρεία να διαφημίζει τον συνδικαλισμό των εργαζομένων της, στη βιομηχανία του φυτού αυτό αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της νομιμότητας της επιχείρησης και της σοβαρότητάς της: Αν υπάρχει Σωματείο Εργαζομένων και μάλιστα ισχυρό, τότε σίγουρα πρόκειται για μια επιχείρηση νόμιμη και σοβαρή κι όχι για μια παράνομη ή ημι-πράνομη δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα σε ένα υπόγειο μακριά από τα μάτια του κόσμου.

Έπειτα η Αμερική έχει κι αυτή τις ιδιομορφίες της. Μια από αυτές είναι και οι γνωστές ως «Συμφωνίες Ειρήνης» μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, γνωστή ως LPAs με τις οποίες «συνεννοήθηκαν» παλιότερα με τους εργοδότες τους και οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία και τα καζίνο. Σύμφωνα με τα σύμφωνα αυτά της «εργασιακής ειρήνης», οι εργοδότες δεν αποθαρρύνουν τους εργαζόμενους από το να εγγραφούν στο σωματείο και παρέχουν στα μέλη του Σωματείου τη δυνατότητα να επικοινωνούν στους χώρους δουλειάς με τους εργαζόμενους, αρκεί να μην εμποδίζουν τη ροή της παραγωγής. Σε αντάλλαγμα, το Σωματείο συμφωνεί να μην δυσφημεί την εταιρεία και να μη λέει αρνητικά πράγματα για αυτήν στο εργατικό δυναμικό της, αλλά και να μην ενθαρρύνει απεργίες και πικετοφορίες.

Σωματεία χωρίς απεργίες και διαμαρτυρίες δηλαδή, κι όλα μέλι γάλα.

Κάθε συμφωνία ενός σωματείου με έναν εργοδότη προκύπτει ως αποτέλεσμα χωριστής διαπραγμάτευσης και πρακτικά καμία συμφωνία ενός Σωματείου δεν είναι όμοια με τη συμφωνία ενός άλλου. Για τη βιομηχανία της κάνναβης οι συμφωνίες αυτές υπόκεινται στους νόμους της κάθε Πολιτείας της Αμερικής.

Έτσι, εκτός της Καλιφόρνια και η Νέα Υόρκη απαιτεί τα καταστήματα πώλησης ειδών κάνναβης να διαθέτουν «συμφωνίες εργασιακής ειρήνης», ενώ στο Ιλινόις όπου πρόσφατα νομιμοποιήθηκε η ευφορική χρήση του φυτού αναμένονται επίσημες ανακοινώσεις για το εάν η ύπαρξη συμφωνίας σωματείου-εργοδοτών θα αποτελεί προϋπόθεση για την παροχή άδειας λειτουργίας ενός καταστήματος πώλησης ειδών κάνναβης.

Κατά τα άλλα οι μισθοί στον κλάδο της κάνναβης αυξήθηκαν περισσότερο από 16% μέσα σε ένα χρόνο (από το 2017 έως το 2018) και αυτό προσέλκυσε στον κλάδο ανθρώπους με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, τάση η οποία τροφοδότησε την άνοδο των μισθών.

Ο μέσος ετήσιος μισθός ενός διευθύνοντος συμβούλου σε ένα από τα dispensaries, τα ειδικευμένα καταστήματα πώλησης του φυτού, είναι 196.000 δολάρια. Ενώ οι Budtender, όσοι δηλαδή εργάζονται στα ειδικευμένα καταστήματα πώλησης ειδών κάνναβης και  συχνά λειτουργούν τόσο ως πωλητές όσο και ως σύμβουλοι σχετικά με την ποικιλία που μπορεί να επιλέξει ο πελάτης, κερδίζουν κατά  μέσο όρο $32,240. Ποσό κατά $4,780 υψηλότερο από εκείνο που λαμβάνουν οι πωλητών που εργάζονται σε άλλου είδους εμπορικά καταστήματα.

Πηγές / Διαβάστε Περισσότερα:

Οι μισθοί στην αμερικανική βιομηχανία της κάνναβης

Vox