Η ιστορία των Κannabis Shop, μια ιστορία νεοελληνικής τρέλας (Μέρος ‘Β)

Τι κι αν η χώρα ετοιμάζεται να υποδεχθεί επενδύσεις που αφορούν όχι μόνο στην κλωστική αλλά και τη φαρμακευτική κάνναβη, τι κι αν η φετινή σοδειά απ’ τις ανά τη χώρα καλλιέργειες έτυχε μεγάλου ενθουσιασμού, για όσους πρωτοστάτησαν στην αλλαγή της κουλτούρας για την κάνναβη στην Ελλάδα οι Υπηρεσίες της Πολιτείας επιφυλάσσουν μια αέναη ταλαιπωρία.

Aκόμη κι όσοι δικαιώθηκαν σε δεύτερο βαθμό και κατάφεραν να πάρουν αποζημίωση από το Δημόσιο, αγωνιούν τώρα μήπως μετά από διάφορες δικαστικές παλινωδίες αναγκαστούν να επιστρέψουν τα χρήματα που πήραν… Κάποιοι από αυτούς ταλαιπωρούνται από το 1998.

«Τα σκέφτομαι κι εγώ και απορώ πως πέρασαν ήδη 18 χρόνια», λέει η κ. Καλοφωλιά, ιδιοκτήτρια μέχρι το 1999 του Kannabis Shop της Αθήνας. «Εφέτος πέρασε ο γιος μου στο Πανεπιστήμιο κι όταν με έτρεχαν στα κρατητήρια ήμουν ακόμη έγκυος», συμπληρώνει.

Η χώρα βρίσκεται ακόμη σε αυτού του είδους την καθυστέρηση, ποιός θα το πίστευε…

Το Kannabis Shop της Αθήνας

To κατάστημα Kannabis Shop των Αθηνών έκλεισε το Σεπτέμβριο του 1999, μετά από 5 δίκες στις οποίες σύρθηκε η κ. Καλοφωλία κατηγορούμενη για «διαφήμιση ναρκωτικών ουσιών και προτροπή σε χρήση τους». Ο λόγος; Πούλαγε ρούχα φτιαγμένα από κλωστική κάνναβη.

«Συνήθως με προσήγαγαν Παρασκευή ώστε να μου προσφέρουν τη δυνατότητα να απολαύσω τις παροχές των υπηρεσιών του κράτους με άνεση χρόνου. Την τελευταία φορά πέρασα το Σαββατοκύριακο στο κρατητήριο ενώ ήμουν έγκυος, την εγκυμοσύνη την επιβεβαίωσε και ο γιατρός μου και το δημόσιο νοσοκομείο, παρόλα αυτά με κράτησαν στο κρατητήριο ως εγκληματία μέχρι τη Δευτέρα».

Σκίτσα από εφημερίδες της εποχής για τις προσαγωγές ανθρώπων… και τις συλλήψεις ενδυμάτων και υποδημάτων.

Διαβάστε το Ά Μέρος του αφιερώματος Η ιστορία των Kannabis Shop, μια ιστορία νεοελληνικής τρέλας

Ψυχική και οικονομική εξόντωση

«Δεν ήταν μόνο η ψυχολογική πίεση όμως, ήταν και η οικονομική εξόντωση. Κάθε φορά προχωρούσαν σε κατασχέσεις τα εμπορευμάτων. Κρατούσαν ρούχα πανάκριβα μέσα σε κάτι τσουβάλια επί μήνες κι έπειτα, ακόμη κι αν τα έπαιρνα πίσω, ήταν κατεστραμμένα», λέει η κ. Καλοφωλιά.

«Όσο υπήρχε Έλληνας εισαγωγέας, ο κ. Γκανιάτσας τότε, είχαμε και μια πίστωση. Έπειτα, αφού κυνήγησαν και τον ίδιο και τον εξόντωσαν κι αυτόν οικονομικά, αναγκαζόμουν να κάνω εισαγωγές μόνη μου από τη Γερμανία.

Αντιλαμβάνεστε το παράδοξο του να κάνω εισαγωγή εμπορευμάτων από χώρα της Ευρωπαική Ένωσης και έπειτα τα εμπορεύματα αυτά να κατάσχονται από τις ελληνικές αστυνομικές αρχές…».

«Να μην τα πολυλογούμε, στο τέλος βρέθηκα να μου κατάσχουν εμπορεύματα τα οποία είχα προπληρώσει για να κάνω την εισαγωγή. Έτσι εξοντώθηκα και οικονομικά και αποφάσισα να αποσυρθώ».

«Είναι αστείο, είναι όμως και θλιβερό για τα χρόνια που χάθηκαν. Από τότε θα μπορούσε η Ελλάδα να έχει σταθεί αξιοπρεπώς και να έχει βρεθεί στην πρωτοπορία της Ευρώπης, έστω για την κλωστική κάνναβη μιας και κάναμε εμείς την αρχή».

Το 2010 σύμφωνα με την απόφαση του Εφετείου η αποζημίωση που επιδικάστηκε στην κ. Καλοφωλιά ορίστηκε ως άμεσα καταβλητέα. «Κι έτσι πήρα τα χρήματα που όρισε το δικαστήριο» μας λέει.

«Βέβαια το Δημόσιο έστειλε και τη δική μου υπόθεση στο ΣτΕ, οπότε αν τυχόν ακυρωθεί η απόφαση του Εφετείου και για τη δική μου περίπτωση, μπορούν να μου ζητήσουν πίσω τα χρήματα που κατέβαλαν».

«Λες;….»

Οι αναγνώστες ευθυμούσαν με τα σκίτσα που περιέγραφαν τις επιτυχίες των αστυνομικών Αρχών, οι ιδιοκτήτες όμως των καταστημάτων κάθε άλλο παρά το διασκέδαζαν.

Διαβάστε το Αφιέρωμα: H Παράδοξη Νεοελληνική Ιστορία της Κάνναβης

Και ο παραλογισμός συνεχίζεται… στο νέο Kannabis Shop της Αθήνας

Η βιολόγος κ. Κρίστα Παππά βλέποντας τη σωρεία των αθωωτικών αποφάσεων των προηγούμενων ιδιοκτητών, άνοιξε ένα νέο Kannabis Shop  στην Αθήνα το 2002, αυτό που λειτουργεί και σήμερα στις αρχές της οδού Ιπποκράτους.

Το 2004 ήρθε ο ΕΦΕΤ και πήρε ένα δείγμα τσαγιού φτιαγμένου από φύλλα κάνναβης. Από την εξέτασή του προέκυψε ότι… περιείχε κάνναβη.

Το τσάι ήμερης κάνναβης με φραγκοστάφυλλο που έφτασε εισαγόμενο από την Γερμανία ελέγχθηκε στο Γενικό Χημείο του Κράτους. Το οποίο όμως, αντί να κάνει έλεγχο πιστοποιώντας ότι το τσάι περιείχε τη δραστική ψυχοτρόπο ουσία THC σε ποσοστό κάτω του 0,2%, άρα ήταν νόμιμο, γνωμοδότησε απλά ότι περιείχε την ουσία αυτή…

«Η δίκη έγινε το 2009, η εισαγγελέας πρότεινε τη 10ετή μου κάθειρξη χωρίς κανένα ελαφρυντικό», λέει η κ. Παππά.

H κ. Παππά σε σχετικό αφιέρωμα στη δικαστική της περιπέτεια. Εφημερίδα Καθημερινή, 2007.

«Αθωώθηκα βέβαια και κατέθεσα αγωγή το 2011. Αναμένουμε τώρα ότι η αγωγή αυτή θα εκδικαστεί εφέτος τον Δεκέμβρη».

«Η δική μου αγωγή δε στρέφεται κατά των διωκτικών αρχών όπως πολλές από τις προηγούμενες, αλλά κατά των φορέων του κράτους που δεν έκαναν τους κατάλληλους ελέγχους για τον προσδιορισμό της ποσότητας THC που περιείχε το τσάι», λέει η κ. Παππά.

«Το χειρότερο; Εάν δικαιωθώ, είναι πιθανό το δημόσιο να ασκήσει έφεση και να πρέπει να περιμένω κι εγώ κάποιες δεκαετίες μέχρι να ολοκληρωθεί αυτή η Οδύσσεια. Να βρεθώ δηλαδή στη θέση των ιδιοκτητών των Kannabis Shop των Ιωαννίνων και των Χανίων, οι οποίοι δικαιώθηκαν μεν, αλλά αποζημιώσεις δεν έχουν εισπράξει».

Πηγές / Διαβάστε Περισσότερα:

Cannabis News Gr: Αφιέρωμα / H Παράδοξη Νεοελληνική Ιστορία της Κάνναβης

Διώκονται αντί να επιδοτούνται τα προϊόντα ήμερης κάνναβης