Η δημιουργία του «Ελληνικού Μοντέλου» για την φαρμακευτική κάνναβη
Μόνο ως το πρώτο βήμα στην διαδικασία νομιμοποίησης της φαρμακευτικής χρήσης της κάνναβης στην χώρα μας πρέπει να νοείται η μετάταξη του φυτού και των παραγώγων του από την κατηγορία Α στην κατηγορία Β “των ναρκωτικών ουσιών” με την ΚΥΑ που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης προ ημερών.
Από την προμήθεια των σπόρων μέχρι τη διάθεση του φαρμάκου στους ασθενείς μεσολαβεί η καλλιέργεια, η πρώτη του επεξεργασία (πχ διαχωρισμός των κλώνων του φυτού), η αποθήκευση, η διανομή και η μεταφορά του στις βιομηχανίες που θα το επεξεργαστούν περαιτέρω, και τέλος η διανομή του στα φαρμακεία.
Τα παραπάνω μόνο τυπική διαδικασία δεν αποτελούν μιας και σε όλα τα στάδια των αποφάσεων μεσολαβούν μια σειρά από θέματα τεχνικής όσο και πολιτικής φύσης.
Καθώς η κάθε χώρα ακολουθεί ένα δικό της μοντέλο, η Ελλάδα καλείται στην πραγματικότητα να δημιουργήσει και η ίδια το δικό της λαμβάνοντας υπόψη τη διεθνή εμπειρία. Μόνο αν αναλογιστούμε ότι σε κάποιες χώρες η κάνναβη επιτρέπεται μόνο ως εισαγώμενο σκεύασμα και απαγορεύεται η καλλιέργειά της, ενώ σε άλλες χώρες διανέμεται και μέσω ειδικών social clubs ασθενών, μπορούμε να αντιληφθούμε την πληθώρα των επιλογών και το άπειρο των συνδυασμών τους που θα αποτελέσει τελικά “Το ελληνικό Μοντέλο”.
Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία
Για παράδειγμα, η Πολιτεία θα πρέπει να επιλέξει εάν θα πριμοδοτήσει την ελληνική ή τη διεθνή φαρμακοβιομηχανία ως εν δυνάμει αγοραστές του προϊόντος των Ελλήνων παραγωγών-καλλιεργητών του φυτού. Η επιλογή της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας θα σήμαινε και την ένταξη της κάνναβης στα σχέδια της ανάπτυξης της οικονομίας που ασπάζεται η Πολιτεία.
Θα προϋπέθετε όμως και την αντίστοιχη ετοιμότητα απ’ την πλευρά των Ελλήνων φαρμακοβιομηχάνων να επενδύσουν στον τομέα αυτό. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία στην περίπτωση αυτή θα είχε μια σειρά από συγκριτικά πλεονεκτήματα στον ανταγωνισμό λόγω εκτός των άλλων και της δυνατότητας μεταφοράς της προς επεξεργασίας σοδειάς με πολύ χαμηλότερα μεταφορικά έξοδα.
Συντονισμός Υπουργείων και Αρχών
Ταυτόχρονα, η νομοθετική ρύθμιση όλων των παραπάνω αποτελεί έργο δύσκολο μιας και προϋποθέτει τη συνεργασία και τον συντονισμό διαφορετικών υπουργείων και υπηρεσιών, και την έκδοση μιας σειράς σχετικών νόμων και διατάξεων.
Θα πρέπει κανείς να υπολογίσει ότι το κράτος θα πρέπει να ορίσει από το ύψος του συρματοπλέγματος που θα περικλείει τα χωράφια που θα είναι φυτεμένα με κάνναβη, μέχρι τις Αρχές που θα ελέγχουν την ποσότητα του “ναρκωτικού” που περιέχεται στο κάθε φυτό που καλλιεργείται.
Μιλώντας δε για τον τελικό αποδέκτη, τον ασθενή, αυτόν δηλαδή για τον οποίο γίνεται και όλη «η φασαρία» , θα πρέπει να οριστεί εάν θα θα επιτραπεί η αυτοκαλλιέργεια και μέχρι πόσα φυτά θα μπορεί κάθε ασθενής να καλλιεργεί.
Αλλά και αν το θα μπορεί να λαμβάνει τα φάρμακα κάνναβης από τα φαρμακεία μέσω ενός συστήματος συνταγογράφησης του οποίου οι βασικές αρχές θα πρέπει και αυτές να οριστούν με νόμο ή διάταξη.
Τα πρώτα άμεσα μέτρα – Οι επιλογές της Πολιτείας
Για αρχή, θα πρέπει σύντομα να ακολουθήσει σειρά ρυθμίσεων μέσω των οποίων θα ορίζονται σχετικά με την κάνναβη που προορίζεται για φαρμακευτική χρήση:
1) Η προμήθεια σπόρων ή και ποικιλιών «νεαρών» φυτών κάνναβης. Αυτό μπορεί να γίνει είτε από κατάλληλα αδειοδοτημένους Έλληνες παραγωγούς είτε μέσω εισαγωγών από το εξωτερικό.
2) Η χορήγηση αδειών καλλιέργειας του φυτού και ο καθορισμός της διαδικασίας μέσω της οποίας θα διενεργούνται οι σχετικοί έλεγχοι της παραγωγής του ώστε αφενός να υπάρχει έλεγχος στην ποιότητα του προϊόντος και αφετέρου να μην υπάρξουν προβλήματα διαρροής του “στη μαύρη αγορά”. Ας μην ξεχνάμε ότι η κάνναβη παραμένει σύμφωνα με το νόμο “ναρκωτικό”.
Κατά την ρύθμιση της χορήγησης των αδειών καλλιέργειας φαρμακευτικής κάνναβης μια πιθανή λύση είναι η απαίτηση ο καλλιεργητής “να έχει κλείσει” ήδη συμβόλαιο με την εταιρεία που θα αγοράσει και θα επεξεργαστεί την παραγωγή ώστε να την πωλήσει έπειτα ως φάρμακο.
3) Η χορήγηση αδειών εγκατάστασης λειτουργίας και επεξεργασίας μονάδων μεταποίησης της φαρμακευτικής κάνναβης, καθώς και ερευνητικών εργαστηρίων για τον έλεγχο της ποιότητας και της ποσότητας των ενεργών ουσιών της.
4) Η εφαρμογή συστήματος παρακολούθησης της αλυσίδας παραγωγής και διάθεσης της φαρμακευτικής κάνναβης προκειμένου οι Αρχές να μπορούν να παρακολουθούν την παραγωγή και τη μεταποίηση του φυτού σε όλα της τα στάδια.
Το επόμενο διάστημα, με Ετικέτα «Οδικός Χάρτης Νομιμοποίησης», θα δημοσιεύσουμε μια σειρά άρθρων που αφορούν ειδικότερα στο κάθε ένα από τα παραπάνω προβλήματα, που με τη σειρά τους αποτελούν και μια “ευκαιρία” τόσο σε επίπεδο πολιτικής και κουλτούρας όσο και σε επίπεδο οικονομίας και ανάπτυξης, ώστε να γίνει όσο το δυνατόν πιο σαφές το θέμα και όλες του οι διαστάσεις.