Eπτά μήνες μετά την εξαγγελία του Πρωθυπουργού για τη «νομιμοποίηση της φαρμακευτικής κάνναβης», ο περιβόητος νόμος είναι έτοιμος να κατατεθεί στη Βουλή και παρουσιάζεται αύριο σε μια κοινή συνέντευξη Τύπου των υπουργών Υγείας, Δικαιοσύνης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομίας.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, όλα δείχνουν ότι όπου να ‘ναι θα γίνει η πρώτη νόμιμη σπορά φαρμακευτικής κάνναβης στη χώρα και έτσι θα περάσουμε επίσημα από την κατηγορία «των φοβικών», στην κατηγορία «των πολιτισμένων χωρών» του πλανήτη. Το πόσο αυτό το βήμα θα είναι γενναίο ή θα παραμείνει μετέωρο, απομένει να το δούμε.
Τόσο η εμπλοκή τόσων Υπουργείων όσο και η διεθνής εμπειρία μας κάνουν να κατανοούμε ότι κάθε άλλο παρά για έναν «εύκολο νόμο» μιλάμε. Τα διεθνή δεδομένα άλλωστε είναι ρευστά: Η Αμερική πρωτοπορεί στην νομιμοποίηση τόσο της ιατρικής χρήσης όσο και της «χρήσης ενηλίκων» (adult use), της ευφορικής χρήσης του φυτού. Σε επίπεδο Πολιτειών όμως και όχι σε Ομοσπονδιακό επίπεδο όπου ο νόμος παραμένει πρακτικά ασαφής.
[Του Αποστόλη Καπαρουδάκη]
Ο Καναδάς αποτελεί το παγκόσμιο παράδειγμα φιλελεύθερης πολιτικής, όμως στην Ελλάδα, για την ώρα… ο Καναδάς δείχνει να βρίσκεται μακριά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στερείται κοινού νομοθετικού πλαισίου. Γερμανία και Ιταλία για παράδειγμα έχουν διαφορετικούς νόμους, ενώ η Ισπανία που εκτός των άλλων έχει σε νόμιμη λειτουργία και «λέσχες μελών» στις οποίες επιτρέπεται η καλλιέργεια μικρού αριθμού φυτών ανά μέλος, δε δείχνει να υπέπεσε στην αντίληψη των αρμοδίων.
Η Ελλάδα βρέθηκε μπροστά στην πρόκληση να δημιουργήσει «το δικό της μοντέλο για την κάνναβη«..
Ανάμεσα στο όνειρο της «οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας με μοχλό την κάνναβη» το οποίο έβλεπαν οι πλέον αισιόδοξοι και το «ένα μικρό και δειλό πρώτο βήμα» που ανέμεναν οι πλέον μετριοπαθείς, χιλιάδες πολίτες αναμένουν αύριο το ξημέρωμα «μιας νέας μέρας».
Οι ασθενείς αναμένουν
Χιλιάδες ασθενείς με χρόνιες, βαριές, επίπονες και επικίνδυνες ασθένειες αναμένουν τη λύση του γραφειοκρατικού γόρδιου δεσμού. Ουσιαστικά το να μπορούν να προμηθεύονται τα φάρμακά τους μέσω της διαδικασία τους ΕΟΠΥΥ με μια απλή συνταγή.
Οι πρώτες πληροφορίες μιλούν για χαρακτηριστική καθυστέρηση των Υπηρεσιών του Υπουργείου Υγείας.
Η διαδικασία της κατ’ εξαίρεση εισαγωγής του φαρμάκου, διαδικασία που δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να προσφέρει φάρμακο ούτε σε έναν ασθενή, καλά κρατεί. Στο νέο νόμο δε δείχνει να προβλέπεται κάτι πιο συγκεκριμένο για τη συνταγογράφηση της κάνναβης.
Η επισήμανση της Προέδρου του ΕΟΦ κ. Αντωνίου στη Βουλή ότι κινδυνεύουμε να δούμε τη χώρα σπαρμένη κάνναβη και τους ασθενείς να παίρνουν το φάρμακό τους μέσω εισαγωγής από το εξωτερικό, έδειχνε πριν δύο περίπου μήνες σενάριο εφιαλτικό. Αυτή τη στιγμή δείχνει έως και αισιόδοξο.
Οι Ασθενείς πάλι που επιθυμούν την «οικιακή καλλιέργεια», την αυτοκαλλιέργεια, δε δείχνουν να ικανοποιούνται. Σύμφωνα με τις πληροφορίες ο νόμος δεν περιλαμβάνει τίποτα σχετικό.
Η λογική ενός κράτους που δε στηρίζει την εξουσία του στην απαγόρευση και στις ποινές, δεν εμφανίζεται για την ώρα κραταιά. Το παράδειγμα της Πορτογαλίας… δε δείχνει να μας παραδειγμάτισε.
Η Ελληνική Αστυνομία κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσει να τους συλλαμβάνει και να κατάσχει τις 8 και 9 γλάστρες που καλλιεργούν στους κήπους τους οι ασθενείς ώστε να μην καταφεύγουν στην παράνομη αγορά για να προμηθευτούν το φάρμακό τους.
Ακόμη και για τα έλαια της μη ψυχοτρόπου κανναβιδιόλης (CBD) που κυκλοφορούν νόμιμα στη χώρα μας, σύμφωνα με τις πληροφορίες, δεν πρέπει να αναμένουμε κάποια συγκεκριμένη ρύθμιση με αυτό το νόμο. Ούτε για τον έλεγχο της ποιότητάς τους, ούτε για την συνταγογράφησή τους.
Οι επενδυτές από το εξωτερικό και οι νέες θέσεις εργασίας
Οι εταιρείες που περιμένουν την ψήφιση του νόμου για να ξεκινήσουν την καλλιέργεια είναι ανά την Ελλάδα αρκετές.
Απομένει στο αμέσως επόμενο διάστημα να δούμε ποιό θα είναι και το μέγεθος των επενδύσεων και σε ποιό βάθος χρόνου θα αγγίξουμε τα διόμιση δισεκατομμύρια ευρώ των επενδύσεων για τα οποία έχουμε ακούσει να γίνεται λόγος.
Σε ένα βαθμό απ’ τον νέο νόμο θα εξαρτηθεί και το εάν θα δραστηριοποιηθούν οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες αλλά και ελληνικές εταιρείες που κατέχουν τεχνογνωσία και εμπειρία στον τομέα της παραγωγής φαρμάκου
Οι Έλληνες βιομήχανοι του χώρου, σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, έδειχναν μέχρι πρότινος απρόθυμοι να επενδύσουν σχετικά. Τους φαίνονται οι επενδύσεις αυτές επίφοβες; Δεν επαρκούν τα κεφάλαιά τους; Αντιμετωπίζουν την κάνναβη ως «ανταγωνιστικό φάρμακο» όσων παράγουν και εμπορεύονται; Άγνωστο.
Επίσης το εάν θα εργαστούν στις ξένες εταιρείες που θα δραστηριοποιηθούν στη χώρα Έλληνες επιστήμονες, παραμένει ένα από τα ζητούμενα.
Αλλά και το εάν και τα άψυχα υλικά της αναγκαίας για την καλλιέργεια υλικοτεχνικής υποδομής θα τα προμηθεύονται τα επενδυτικά funds από την Ελλάδα δημιουργώντας τη σχετική κίνηση στην οικονομία, παραμένει θολό.
Η ιδέα της Ελλάδας ως πρωτοπόρου της έρευνας για την κάνναβη… ερευνάται
Το εάν θα υπάρξει στο νόμο ρήτρα για κάθε επένδυση του είδους ώστε ένα μέρος της να πηγαίνει απευθείας στα Ελληνικά πανεπιστήμια για να αναπτυχθεί στη χώρα η σχετική επιστημονική έρευνα, απομένει κι αυτό να το δούμε. Σχετικές εισηγήσεις πάντως έχουν κατατεθεί αρμοδίως.
Το στοίχημα να ενταχθεί η χώρα στην πρωτοπορία της επιστημονικής έρευνας του τομέα της φαρμακευτικής κάνναβης, που αποτελεί έναν από τους πλέον ελπιδοφόρους παγκοσμίως, σαμποτάροντας το brain drain απ’ το οποίο η χώρα αιμορραγεί, παραμένει ανοικτό.
Οι Έλληνες αγρότες
Μιλώντας για τους μικροκτηματίες και για αγρότες με κλήρους 2 ή 5 στρέμματα, μιλώντας πρακτικά δηλαδή για τη μισή χώρα, αυτοί αναμένουν να δουν εάν θα μπορέσουν να καλλιεργήσουν. Στην περίπτωση που συμβεί κάτι σχετικό, το όνειρο της «ανάστασης της ελληνικής επαρχίας» θα μπορέσει να πάρει με αφορμή την κάνναβη σάρκα και οστά.
Οι πληροφορίες μιλούν για «κάθετη παραγωγή» και «συμβολαιακή καλλιέργεια»
Αφενός η «κάθετη παραγωγή» προϋποθέτει τον καλλιεργητή και σε ρόλο μεταποιητή, γεγονός που αυξάνει τα κόστη. Ενώ η «συμβολαιακή καλλιέργεια», το να έχει δηλαδή εκ των προτέρων συμβληθεί ο αγρότης-καλλιεργητής με την εταιρεία του εξωτερικού που θα αγοράσει την παραγωγή του, βάζει στον αγρότη «ξένο αφέντη στο κεφάλι του».
Ο συνδυασμός των δύο αυτών προϋποθέσεων, εάν ισχύσει, κάνει πρακτικά απαγορευτική την είσοδο στη συγκεκριμένη καλλιέργεια μικρών αγροτών. Η κυβέρνηση επεξεργάστηκε και ένα μοντέλο «συνεργατικής οικονομίας» και «συνεταιριστικής προσέγγισης» για το οποίο δεν υπήρξε λαλίστατη, οπότε ίδωμεν.
Οι «οικολόγοι», η κάνναβη και η Μονσάντο
Άγνωστο παραμένει για την ώρα το εάν περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο ρήτρα ελέγχου των καλλιεργειών ώστε αυτές να προϋποθέτουν τη λεγόμενη «βιολογική καλλιέργεια», αλλά και την απαγόρευση της εισαγωγής ή της χρήσης μεταλλαγμένων σπόρων. Σχετικές εισηγήσεις έγιναν πάντως στους αρμόδιους.
Οι παγκόσμιοι φαρμακευτικοί κολοσσοί έχουν εδώ και χρόνια ξεκινήσει πειράματα δημιουργίας μεταλλαγμένων σπόρων κάνναβης και ένα από τα αιτήματα όσων συμμετέχουν στο κίνημα ενάντια στα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, είναι να περιλαμβάνεται στο νόμο σχετική ρήτρα που θα αποτρέψει ένα μέλλον εφάμιλλο αυτού που μας ετοιμάζει η Μονσάντο.
Οι προϋποθέσεις τις επάρκειας υδάτινων πόρων στις περιοχές που θα γίνει η καλλιέργεια, αλλά και η μορφή των ίδιων των καλλιεργειών, εάν και σε ποιό βαθμό θα είναι «κλειστές» ή απλά «σκιαζόμενες», θα παίξει κι αυτή το ρόλο της στο μοντέλο της καλλιέργειας.
Ας μην ξεχνάμε ότι διακριτικό πλεονέκτημα της χώρας αποτελεί ο ήλιος και το κλίμα της.
Οι υδροπονικές καλλιέργειες πάντως -που θα αποτελούσαν και το άκρον άωτον της παραδοξολογίας-, δείχνουν να μην πριμοδοτήθηκαν τελικά από το νόμο.
Διαβάστε όλα τα άρθρα του αφιερώματος εδώ ή πατώντας επάνω στην εικόνα.
Διαβάστε Περισσότερα:
