Συνελήφθη ξανά ο Χρήστος Ριγανάς

Ενημέρωση Πέμπτη 7 Ιουνίου, 5:53μμ
Ελεύθερος αφέθηκε πριν λίγη ώρα με περιοριστικό όρο την απαγόρευση εξόδου του από τη χώρα ο κ. Ριγανάς και χωρίς να οριστεί η ημερομηνία της δίκης του. «Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, συνεχίζουμε», μας είπε σχετικά καλοδιάθετος παρά την ταλαιπωρία. «27 φυτά ύψους μεταξύ 10 και 20 εκατοστών το έγκλημά μου»…

Συνελήφθη για πολλοστή φορά ο ασθενής Χρήστος Ριγανάς και μέλος του Συλλόγου Ασθενείς Υπέρ της Χρήσης Φαρμακευτικής Κάνναβης που καλλιεργούσε το φυτό ώστε να έχει άμεση πρόσβαση στο φάρμακό του.

Παρά τις αλλαγές των νόμων  και την εδώ και ένα χρόνο σχεδόν ανακοίνωση του Πρωθυπουργού για τη νομιμοποίηση της ιατρικής κάνναβης στη χώρα μας, ο ασθενής συνελήφθη ξανά σήμερα το πρωί στην Κέρκυρα όπου κατοικεί και τα φυτά που καλλιεργούσε κατασχέθηκαν.

Ο παραλογισμός της ποινικοποίησης ενός φαρμάκου και τα αστυνομικής φύσης μέτρα εναντίον ασθενών που αντί της μαύρης αγοράς των ναρκωτικών επέλεξαν να καλλιεργούν μόνοι τους το φυτό ώστε να έχουν άμεση και προσιτή οικονομικά πρόσβαση στο φάρμακό τους είναι αυτή τη στιγμή εκκωφαντικός…

Οι κινήσεις συμπαράστασης στον Χρήστο Ριγανά που σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες οδηγείται αύριο το πρωί στο αυτόφωρο, κατακλύζουν ήδη το ελληνικά Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

Διαβάστε εδώ τα σχετικά με την προ δέκα μηνών σύλληψή του.

Η κεντρική φωτογραφία της δημοσίευσης αυτής είναι του Αποστόλη Καπαρουδάκη.

Διαβάστε εδώ μια παλιότερη συνέντευξη του Χρήστου Ριγανά στον Θοδωρή Αντωνόπουλο.

Ακολουθεί ένα προ τριετίας αφιέρωμα του VICE στον Χρήστο Ριγανά από τον Αντώνη Ντινιακό

Χρήστος Ριγανάς

Καθώς συζητάμε μια λιπόσαρκη, γνωστή και στους δυο μας, φιγούρα με ψαρά μαλλιά γνέφει από μακριά, κουνώντας τα χέρια του χαμογελαστός. Δίπλα του περπατά ένας άγνωστος άντρας. «Ήρθε και ο Χρήστος με τον Α.», μου λέει ο Κωνσταντίνος. «Κι δυο μέλη της λέσχης που ετοιμάζουμε».

Τον Χρήστο Ριγανά τον γνωρίζω καιρό τώρα –ήδη από τον προπερασμένο Σεπτέμβριο όταν ανέβηκα στο νησί του, την Κέρκυρα, για να μου μιλήσει δια ζώσης για το όνειρό του που δεν είναι άλλο από τη δημιουργία μιας λέσχης φαρμακευτικής κάνναβης για Έλληνες ασθενείς.

Κατά την παραμονή μου στο νησί με ξενάγησε στους χώρους όπου ευελπιστεί να φιλοξενηθεί το κλαμπ ασθενών –αν και εφόσον ξεπεραστούν τα νομικά κωλύματα με τα οποία ασχολείται η δικηγόρος Ηλέκτρα Λήδα-Κούτρα – ενώ με οδήγησε και στην καλλιέργεια των 17 δέντρων που είχε βάλει εκείνη την εποχή σε μια πλαγιά κάτω από το σπίτι του. «Λίγα είναι τώρα, έπρεπε να ήσουν εδώ όταν είχα βάλει τα 159. Δεν μπορούσες να περάσεις…», μου ‘χε πει.

Ο Χρήστος είναι ένας επίμονος «ακτιβιστής της κάνναβης» [διαβάστε εδώ μία παλαιότερη συνέντευξή του στη LIFO και τον Θοδωρή Αντωνόπουλο] -από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 διεξάγει έναν προσωπικό αγώνα με αλλεπάλληλες προφυλακίσεις και φυλακίσεις προκειμένου να του αναγνωριστεί το δικαίωμα να καλλιεργεί νόμιμα και να κάνει χρήση ως ασθενής (είναι φορέας του HIV).

Τα 159 δέντρα τα είχε βάλει σε μια προσπάθεια να προκαλέσει το νόμο και να ανοίξει ένας μεγάλος δημόσιος διάλογος για ένα ζήτημα που ως τις μέρες μας παραμένει ταμπού. «Δεν πρόκειται να σταματήσω να καλλιεργώ ποτέ», μου λέει σήμερα. «Πλέον ακόμα και οι δικαστές ή μάλλον κάποιοι δικαστές, με αντιμετωπίζουν με κατανόηση. Για παράδειγμα δεν προφυλακίστηκα για τα 159 δενδρύλλια που έβαλα, αλλά από την άλλη έχω κάνει φυλακή για 15 γραμμάρια». Τον ρωτώ για την ασθένειά του.

«Διαγνώστηκα το ’95 με τον ιό -οι γιατροί μου έλεγαν τότε ότι μέχρι το 2004 θα έχω πεθάνει. Φοβόμουν πως αυτό ήταν, τελείωσα. Μικρός πέρασα απ’ όλα τα χημικά ναρκωτικά, ενώ μέσα στη φυλακή έκανα και ηρωίνη. Με το που έμαθα όμως για την ασθένεια αποφάσισα πως μέχρι το τέλος της ζωής μου το μόνο που θέλω να καπνίζω είναι κάνναβη και τίποτα άλλο. Για να αποφύγω το εμπόριο και τους κινδύνους αποφάσισα να καλλιεργήσω μόνος μου σπίτι, αποκλειστικά για μένα.

Στο μεταξύ, οι γιατροί επέμεναν να πάρω τις πρώτες αντιρετροϊκές αγωγές που είχαν ανακαλυφθεί τότε και οι οποίες ήταν πανάκριβες. Αρνήθηκα γιατί δεν είχα τα λεφτά και παράλληλα αισθανόμουν ότι ήθελαν να με κάνουν πειραματόζωο. Προτίμησα να κάνω καθημερινή χρήση κάνναβης χωρίς να έχω ιδέα για τις όποιες φαρμακευτικές ιδιότητες του βοτανιού. Για μένα ήταν ψυχαγωγία.

Αργότερα, βέβαια, το είδα και ακτιβιστικά. Είχα ζήσει βαθιά μέσα στον κόσμο των εξαρτήσεων και γνώριζα καλά τι κάνουν τόσο τα παράνομα χημικά ναρκωτικά, όσο και τα νόμιμα όπως το τσιγάρο και το ποτό. Μου φαινόταν αδιανόητο, λοιπόν, να είναι νόμιμο το ουίσκι, η βόκτα και ο καπνός που έχουν οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους στο τάφο και παράνομη η κάνναβη που δεν ευθύνεται για κανέναν θάνατο. Άρχισα να καλλιεργώ μανιωδώς, αναζητώντας παραθυράκια στο νόμο.

Στόχος μου ήταν -και παραμένει ως σήμερα- η νόμιμη καλλιέργεια και χρήση για τους ασθενείς. Στο μεταξύ, όταν μπήκε το 2004 παρότι έπρεπε να έχω πεθάνει σύμφωνα με τα λεγόμενα των γιατρών, εγώ αισθανόμουν καλύτερα από ποτέ. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι πλέον για τα καλά πως κάτι τρέχει με το συγκεκριμένο φυτό, ότι διαθέτει φαρμακευτικές ιδιότητες».

lesxi-asthenon-kannavis-ellada-body-image-1431072150

Καθώς μιλάει ο Χρήστος, ο Α. δίπλα του κουνά καταφατικά το κεφάλι, κρατώντας σφιχτά στα χέρια ένα μάτσο χαρτιά. Ο ίδιος είναι καρκινοπαθής και κάνει χρήση λαδιού κάνναβης εδώ και αρκετά χρόνια. Μου ζητά τα μη δημοσιοποιήσω τα στοιχεία του, διότι λόγω επαγγέλματος ουδείς -πέρα από τη γυναίκα και τα παιδιά του- γνωρίζει ότι κάνει φαρμακευτική χρήση.

«Δυστυχώς, ο κόσμος δυσκολεύεται να αντιληφθεί την ιατρική εφαρμογή του φυτού. Νομίζει ότι το κάνεις για ψυχαγωγικούς λόγους. Κοίτα όμως τι λένε ένα σωρό έρευνες…», λέει και αφήνει στο τραπέζι ένα πάκο χαρτιά από διάφορα μεγάλα ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού. Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι επιστήμονες έχουν ενδείξεις για τη φαρμακευτική δράση κάποιων ουσιών της κάνναβης σε μια σειρά από ασθένειες όπως ο καρκίνος, η σκλήρυνση κατά πλάκας, το γλαύκωμα, η επιληψία, το AIDS και διάφορες άλλες.

Πλέον σε πολλές χώρες της Δύσης σκευάσματα ουσιών της κάνναβης συνταγραφούνται νόμιμα –όχι όμως στην Ελλάδα. Ο Χρήστος Ριγανάς ισχυρίζεται πως «Μαίνεται ένας αόρατος πόλεμος με τις μεγάλες φαρμοβιομηχανίες. Μιλάμε για τζίρους δισεκατομμυρίων. Εκτιμώ πάντως ότι η νομιμοποίηση του φυτού -το οποίο παρεμπιπτόντως τέθηκε εκτός νόμου τη δεκαετία του ’30 για οικονομικούς και μόνο λόγους- είναι θέμα χρόνου και στην Ελλάδα. Τουλάχιστον για φαρμακευτική χρήση.

Διότι η αποποινικοποίηση της κάνναβης για ψυχαγωγικούς σκοπούς έχω την αίσθηση ότι θα αντιμετωπίσει μεγαλύτερα εμπόδια. Κι ο λόγος είναι απλός: Ξέρεις πόσοι θα χάσουν ένα αξιοσέβαστο μεροκάματο, αν και εφόσον ο καθένας από εμάς μπορεί να βάλει δυο δενδρύλλια στη βεράντα του για προσωπική χρήση; Δεν πάει το μυαλό σου πόσο ισχυρή είναι η παραοικονομία των ναρκωτικών και πόσους θρέφει στο παρασκήνιο. Και δεν μιλάω αποκλειστικά για τους εμπόρους. Το μαύρο χρήμα των ναρκωτικών φτάνει παντού. Συμφέρει πολύ κόσμο να υπάρχουν τοξικοεξαρτημένα άτομα. Το έχω ζήσει στο πετσί μου τόσο στη φυλακή όσο και στις πιάτσες».

lesxi-asthenon-kannavis-ellada-body-image-1431072195

Ποια είναι όμως η γνώμη των Ελλήνων επιστημόνων για τη φαρμακευτική δράση της κάνναβης; Τον περασμένο Οκτώβριο επισκέφτηκα τον καθηγητή της Φαρμακευτικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Λέανδρο Σκαλτσούνη, για να του θέσω το ερώτημα «Είναι τελικά φάρμακο η κάνναβη;».

Η απάντησή του ήταν: «Μέσα στο φυτό υπάρχουν ουσίες με μεγάλο φαρμακολογικό ενδιαφέρον. Η κάνναβη που καλλιεργείται για φαρμακολογική χρήση προέρχεται από συγκεκριμένες ποικιλίες -πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, όμως, ότι για τα φαρμακευτικά σκευάσματα αυτό που έχει σημασία δεν είναι το ίδιο το φυτό, αλλά το εκχύλισμά του το οποίο περιέχει τις επιθυμητές ουσίες σε συγκεκριμένες αναλογίες».

Οι επιστήμονες είχαν υποψίες ήδη από τις αρχές του περασμένου αιώνα σχετικά με τις θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης, όμως μόλις την τελευταία δεκαετία οι ερευνητές επιχείρησαν την κατασκευή σκευασμάτων με σκοπό την αντιμέτωπιση σοβαρών συμπτωμάτων σε ασθενείς.

Ο Λέανδρος Σκλατσούνης εξηγεί: «Ακόμα οι φαρμοκολογικές δυνατότητες της κάνναβης είναι υπό διερεύνηση παγκοσμίως. Χρειάζεται συνεπώς ηρεμία και υπομονή για να μάθουμε περισσότερα. Πριν από λίγα χρόνια είχαμε στη χώρα μας την ιστορία της φραπελιάς. Μέσα στα φύλλα της ελιάς υπάρχουν, πράγματι, δραστικές ουσίες που αν απομονωθούν μπορεί να δημιουργήσουν φαρμακευτικά σκευάσματα. Αν λέμε στον κόσμο να βράζουν τα φύλλα και να πίνουν το χυμό τους, τότε προφανώς αυτή είναι μια ανεύθυνη πράξη. Το ίδιο ισχύει και με την κάνναβη. Για παράδειγμα στην καπνιστή κάνναβη λόγω των μεγάλων θερμοκρασιών οι δραστικές ουσίες αλλοιώνονται, ενώ αυξάνεται η τοξικότητα της κάνναβης η οποία εισπνέεται».

lesxi-asthenon-kannavis-ellada-body-image-1431072180Ο Χρήστος Ριγανάς παλεύει την τελευταία 20ετια για τη νομιμοποίηση της φαρμακευτικής χρήσης της κάνναβης

Την ίδια εποχή επισκέφτηκα στη Θεσσαλονίκη τον νευρολόγο-επιληπτολόγο, Κυριάκο Γαργάνη, ο οποίος είναι υπεύθυνος της Μονάδας Επιληψίας του νοσοκομείου Άγιος Λουκάς και θεωρείται ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες στο τομέα του στη χώρα.

Ο ίδιος πιστεύει: «Προϋπόθεση για να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά οποιαδήποτε ουσία, εν προκειμένω οι δραστικές ουσίες της κάνναβης, είναι να υπάρχουν στανταρισμένα σκευάσματα. Δεν θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, ένας ασθενής να απευθυνεί σε έναν καλλιεργητή κάνναβης. Μέσα στο επόμενα τέσσερα με πέντε χρόνια θα γνωριζούμε ακριβώς τις φαρμακευτικές δυνατότητες των ουσιών της κάνναβης τουλάχιστον στην επιληψία. Ήδη στην Αμερική οι έρευνες προχωρούν πολύ γρήγορα».

Νόμιμη ή παράνομη, εγκεκριμένη ή όχι, η κάνναβη είναι ένα φυτό που έχει δώσει ελπίδα σε χιλιάδες ασθενείς, οι οποίοι συνεχίζουν να πιστεύουν πως αποτελεί ένα από τα φάρμακα του μέλλοντος.