Τι φέρνει τελικά ο νόμος για την κάνναβη; || Μια κριτική προσέγγιση

Ξεκινάει σήμερα στη Βουλή στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων η συζήτηση για το νομοσχέδιο που αφορά στη φαρμακευτική κάνναβη. Η συζήτηση δεν έχει τη μορφή του κατεπείγοντος και αναμένεται να κληθούν να μιλήσουν αρκετοί από τους φορείς που εμπλέκονται με το ζήτημα.

Η Ελλάδα κάνει το πρώτο βήμα της προς «τον πολιτισμένο», σε σχέση με το θέμα της κάνναβης, κόσμο.

[Του Αποστόλη Καπαρουδάκη]

Το πολυαναμενόμενο από τον Ιούνιο του 2017 νομοσχέδιο, όταν ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε «τη νομιμοποίηση της φαρμακευτικής κάνναβης«, αποπειράται να ρυθμίσει το γενικό πλαίσιο της καλλιέργειας στη χώρα μας. Στόχος του είναι «η εκκίνηση» των επενδύσεων και δεν αφορά άμεσα τους ασθενείς που συνεχίζουν να τραβούν το δικό τους Γολγοθά μεταξύ ελλιπούς ενημέρωσης ιατρών και δομών υγείας και αδυναμίας εύρεσης ενός εύσχημου τρόπου να λαμβάνουν τα φάρμακά τους.
.
Έτσι σχετικά με τα όσα αναμένονταν να λύσει ο νέος νόμος όταν αυτός ψηφιστεί, λίγα είναι τελικά αυτά που θα λυθούν σε αυτήν τη φάση.

Οι εταιρείες που περιμένουν την ψήφιση του νόμου για να ξεκινήσουν την καλλιέργεια είναι ανά την Ελλάδα αρκετές. Ήδη στην Ξάνθη προχωράνε τα σχέδια των πρώτων καλλιεργειών που προγραμματίζεται να φτάσουν τα 100 χιλιάδες στρέμματα. Ενώ η δυνατότητα εξαγωγών που προβλέπεται στο νομοσχέδιο δημιουργεί τις αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε «να κινηθεί η αγορά».

Η αδυναμία της Πολιτείας να δει το θέμα της κάνναβης συνολικά και σε όλες του τις διαστάσεις, είναι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα. Η λογική ενός κράτους που δε στηρίζει την εξουσία του στην απαγόρευση και στις ποινές, δεν εμφανίζεται για την ώρα κραταιά. Το παράδειγμα της Πορτογαλίας… δε μας παραδειγμάτισε. Κι έτσι αυτό το πρώτο βήμα της χώρας, είναι άτολμο.

Η κάνναβη όμως είναι ένα φυτό, και τα φυτά δε διαχωρίζονται σε «φαρμακευτικά» και «ευφορικά», -ασχέτως του εάν μπορούν να έχουν και φαρμακευτική και ευφορική χρήση. Έτσι κι ένα σχέδιο νόμου που αφορά στην καλλιέργεια και παραγωγή φαρμάκων από ένα φυτό αλλά δε ρυθμίζει τα αναγκαία ώστε αυτά να παρέχονται εύρυθμα στους ασθενείς, προφανώς δε λύνει τα προβλήματα των ασθενών αλλά των επενδυτών-καλλιεργητών.

Καθώς λοιπόν η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά στην πρόκληση να δημιουργήσει το δικό της «μοντέλο για την κάνναβη«, σε αυτή τη φάση: 

  • Οι ασθενείς με χρόνιες, βαριές, επίπονες και επικίνδυνες ασθένειες θα συνεχίζουν να αναμένουν τη λύση του γραφειοκρατικού γόρδιου δεσμού.
  • Οι ασθενείς που επιθυμούν την «καλλιέργεια κατ’ οίκον», την αυτοκαλλιέργεια, δε θα ικανοποιηθούν. Κι όσοι καλλιεργούν ήδη την κάνναβη ως φάρμακο θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα με το νόμο.
  • Η επιστημονική έρευνα για την φαρμακευτική κάνναβη που αποτελεί έναν από τους πλέον ελπιδοφόρους ερευνητικούς τομείς παγκοσμίως, και θα μπορούσε να εμβολίσει το brain drain και τη μετανάστευση Ελλήνων επιστημόνων, δε θα πριμοδοτηθεί.
  • Οι μικροκτηματίες-αγρότες δε θα βρουν εύκολα διέξοδο. Και το όνειρο της «ανάστασης της ελληνικής επαρχίας» μέσω των καλλιεργειών του φυτού, αναβάλλεται. Όσοι έχουν 4 στρέμματα, θεωρητικά, μπορούν να καλλιεργήσουν. Στην πραγματικότητα όμως αποκλείονται λόγω του υψηλού κόστους των καθετοποιημένων γραμμών παραγωγής και τις «κλειστού τύπου εγκαταστάσεις» που προβλέπονται στο νόμο.

Στο άμεσο μέλλον αυξάνονται οι ανάγκες σε εργάτες γης που θα δουλέψουν στις μεγάλες αγροτικές μονάδες, ενώ ο σχεδιασμός μιλάει για «πράσινη ανάπτυξη» οπότε απομακρύνονται τα σενάρια περί μεταλλαγμένων σπόρων και οι εφιάλτες τύπου Μονσάντο.

Με τα παραπάνω λοιπόν ως δεδομένα ξεκινούν σήμερα οι συζητήσεις για το νομοσχέδιο «Διατάξεις για την Παραγωγή Τελικών Προϊόντων Φαρμακευτικής Κάνναβης»- το οποίο παρουσιάστηκε στις 7 Φεβρουαρίου.

Όπως τόνισαν στη Συνέντευξη Τύπου οι Υπουργοί, Υγείας, Οικονομίας και Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης , «το project της φαρμακευτικής κάνναβης στην Ελλάδα είναι μεγάλο, τόσο από οικονομικής, εργασιακής και επιχειρηματικής πλευράς, όσο και από φαρμακευτικής και υγειονομικής».

«Γι αυτό, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί προσεκτικά και με ολιστικό τρόπο», όπως σημείωσε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός, προσθέτοντας πως «οι γιατροί καλούνται για πρώτη φορά να συνταγογράψουν ιδιότυπα σκευάσματα, με όρους δημόσιας υγείας. Η τελική διάθεση των προϊόντων θα γίνει με τον τρόπο του κρατικού μονοπωλίου (πίνακας Β΄) ενώ υπάρχει η ιδέα της δίγραμμης συνταγής αλλά και της Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης μέσω ΗΔΙΚΑ σε δεύτερο χρόνο, ενώ μπορεί να δημιουργηθεί και Μητρώο Ασθενών».

Απλά, αυτά δεν προβλέπονται σε αυτό το σχέδιο νόμου και παραπέμπονται στο μέλλον προς λύση με Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις ή «συμπληρώσεις του νόμου» ή νέους νόμους που θα ακολουθήσουν…

 Διαβάστε Περισσότερα:

Διαβάστε όλα τα άρθρα του αφιερώματος εδώ ή πατώντας επάνω στην εικόνα.