Ημέρα με την ημέρα, στη μία μετά την άλλη χώρα του πλανήτη, η κάνναβη νομιμοποιείται. Τόσο το μη ψυχοτρόπο συστατικό του φυτού (η Κανναβιδιόλη-CBD) όσο και η ψυχοδηλωτική ουσία του (η Τετραϋδροκανναβινόλη-THC) αναγνωρίζονται ολοένα και περισσότερο από την επιστημονική κοινότητα για τις ιαματικές τους δράσεις, αποδαιμονοποιούνται και παίρνουν σιγά-σιγά «το δρόμο της αγοράς».
Παρόλα αυτά, μέχρι η κάνναβη να επιστρέψει σε καθεστώς πλήρους νομιμότητας, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όσοι χρειάζονται για ιατρικούς σκοπούς το φυτό και τα παράγωγά του είναι πολλά.
[Του Αποστόλη Καπαρουδάκη]
Για την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ, το φυτό παραμένει «ναρκωτικό», ενώ σε κάποιες από τις Πολιτείες της χώρας ακόμη και η μη ψυχοτρόπος Κανναβιδιόλη – CBD είναι βάσει νόμου απροσπέλαστη. Το κενό αυτό της αγοράς έσπευσε να κλείσει η εταιρεία Peak Health η οποία παρουσίασε το RSHO, το πρώτο έλαιο Κανναβιδιόλης -CBD το οποίο δεν παράγεται από κάνναβη, αλλά από λυκίσκο. Άρα είναι νόμιμο παντού!
Έτσι, η Peak Health και το έλαιό της δείχνουν να έκοψαν πρώτοι το νήμα της παραγωγής Κανναβιδιόλης – CBD από λυκίσκο αφήνοντας πίσω της την εταιρεία Isodiol που έχει προβεί σε αντίστοιχες προσπάθειες εδώ και καιρό πασχίζοντας να κυκλοφορήσει ένα αντίστοιχο χάπι Κανναβιδιόλης που θα παράγεται από το φυτό που είναι γνωστό από τη χρήση στου στην μπύρα.
Το θέμα έχει την ελαφρώς παράδοξη πλευρά του βέβαια μιας και ο λυκίσκος από τον οποίο προκύπτει αυτό το CBD προέρχεται από τη διασταύρωσή του με τα φυτά της άγριας κάνναβης που αναπτύσσονται σε ένα μέρος της διαδρομής του Δρόμου του Μεταξιού στη Βόρειο Ινδία. Οι νόμοι όμως αδυνατούν να περιορίσουν τις μέλισσες και τον αέρα που ευθύνονται για τις διασταυρώσεις αυτές…
Ή στραβός είν’ ο γιαλός…
H κανναβιδιόλη έχει εφαρμογή σε μια σειρά ασθενειών και είναι το πιο «διάσημο”, μη ψυχοτρόπο, συστατικό του φυτού. Όμως, αρχές του 21ου αιώνα, είμαστε μάρτυρες του χάους που επικρατεί στην παγκόσμια αγορά και την επιστημονική έρευνα γύρω από τα θεραπευτικά συστατικά της κάνναβη. Ενός χάους που έχει προκληθεί από τη χρόνια απαγόρευση και δαιμονοποίηση του φυτού που, με τη σειρά της, οδήγησε στην άναρχη και αποσπασματική νομιμοποίησή του.
Η απομόνωση της κανναβιδιόλης από τα συστατικά της κάνναβης υπήρξε βολική όχι μόνο λόγω της πληθώρας των ενδείξεων για τη θεραπευτική της εφαρμογή, αλλά και λόγω του «μη στιγματισμού της” μιας και δεν έχει ψυχοτρόπο επίδραση. Έτσι υπήρξε και παραμένει ένα θεραπευτικό συστατικό, ένα φάρμακο, το οποίο σε πολλές χώρες η χρήση του νομιμοποιήθηκε με μεγαλύτερη ευκολία.
Η Ελλάδα αποτελεί άλλωστε ένα τέτοιο παράδειγμα. Το CBD εισάγεται και κυκλοφορεί εδώ και καιρό νόμιμα στη χώρα μας, ενώ η ίδια η κάνναβη ως φυτό παραμένει παράνομη και τα φάρμακα που περιέχουν THC δεν έχουν βρει ακόμη το δρόμο τους προς τους ασθενείς, παρά τις σχετικές εξαγγελίες.
Εάν όμως μιλάμε για τη θεραπευτική – ιαματική δράση ενός φυτού, ιδιαίτερα ενός φυτού που χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο εδώ και 5 χιλιάδες χρόνια, δεν δείχνει και πολύ λογικό να απομονώνουμε τα συστατικά του μόνο και μόνο για να ξεπεράσουμε το εμπόδιο μιας, ας πούμε, μεσοπρόθεσμης ή πρόσκαιρης πολιτικής φύσεως απαγόρευσης.
Θα πρέπει να αναλογιστεί κανείς πόσο ανόητο θα ακούγονταν να είναι απαγορευμένο το τσάι, αλλά νόμιμη η τεϊνη που αυτό περιέχει. Δεν είναι όμως ένα απλό θέμα «πολιτικής διαφωνίας” που δημιουργήθηκε από τη λανθασμένη κουλτούρα που ακολούθησε την κατάταξη της κάνναβης στα ναρκωτικά. Η ιαματική δράση του φυτού απειλείται με αυτή την τακτική
Δεν είναι άλλωστε λίγες οι φωνές όσων υποστηρίζουν ότι
τα συστατικά της κάνναβης λειτουργούν αποτελεσματικότερα ως σύνολο, αν απομονώνουμε κάποια από αυτά όπως η Κανναβιδιόλη – CBD, απλά μειώνουμε τη θεραπευτική της επίδραση
Αν και είναι αποδεδειγμένο το ότι η Κανναβιδιόλη – CBD έχει θεραπευτική δράση, εάν αυτή χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με «την ένοχη” τετραϋδροκανναβινόλη, την ψυχοδηλωτική THC, προσφέρει καλύτερα ιαματικά αποτελέσματα.
Το ότι η αγορά του CBD αναμένεται να φτάσει τα 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2020,δείχνει να προσφέρει μια απάντηση στους παραπάνω προβληματισμούς.
Με άλλα λόγια, αν και η κάνναβη νομιμοποιείται σε ολοένα και περισσότερα μέρη του πλανήτη, η φαρμακοβιομηχανία που βιάζεται για κέρδη δεν έχει λόγο να αναμένει την «απελευθέρωση” της επιστημονικής έρευνας γύρω από αυτήν. Της είναι προτιμότερο να ξεπεράσει το πρόβλημα δια της πλαγίας οδού, μέσω του λυκίσκου για παράδειγμα….
Αν αυτό οδηγεί σε φάρμακα και θεραπευτικές τακτικές που δε θα είναι τόσο αποτελεσματικές όσο θα μπορούσαν πραγματικά να είναι, είναι προφανώς δευτερεύουσας σημασία…
