Οι βασικές οδηγίες για την ορθή συμπεριφορά μας απέναντι στο φυτό της κάνναβης την περίοδο που το συγκομίζουμε, το αποξηραίνουμε και το αποθηκεύουμε, όπως τις δημοσιεύει το εξειδικευμένο περιοδικό Τεκές.

Μια σειρά παράγοντες οφείλουν να ληφθούν υπόψη ώστε το τελικό αποτέλεσμα του καλλιεργητή να αντιστοιχεί στον κόπο και την προσπάθεια που έχει καταβληθεί.

Στο αφιέρωμα αυτού του τεύχους καταγράφουμε αυτές τις βασικές αρχές, τα βήματα που οφείλει ο καλλιεργητής να ακολουθήσει ώστε να έχει το ιδανικό αποτέλεσμα.

Άλλωστε, τα στάδια της συγκομιδής, της ξήρανσης του φυτού, της ωρίμανσης και της αποθήκευσής του, είναι μεν από τα πλέον ευχάριστα για τον καλλιεργητή που βλέπει το αποτέλεσμα των κόπων του, είναι όμως και από τα πλέον απαιτητικά.

Τα φυτά συγκομίζονται όταν είναι πλήρως ανεπτυγμένα. Η κάνναβη που καλλιεργείται για ίνες συγκομίζεται πριν από την ανθοφορία. H κάνναβη που καλλιεργείται για κατανάλωση από τον άνθρωπο συγκομίζεται μετά την ανθοφορία και στο μέγιστο δυνατό επίπεδο απόδοσής της.

Μια τυπική ένδειξη ότι ένα φυτό που προορίζεται για χρήση από τον άνθρωπο είναι έτοιμο να συγκομιστεί, έχουμε όταν τα περισσότερα τριχώματα έχουν γίνει θολά και το 5% έως 15% από αυτά έχουν πλέον χρώμα κοκκινωπό/καφέ ή καφέ. Καθώς βέβαια υπάρχουν ποικιλίες του φυτού στις οποίες τα τριχώματα είναι απ’ τη φύση τους έγχρωμα ελέγχουμε και τα μεγάλα φύλλα του φυτού παρατηρώντας εάν αυτά έχουν αρχίσει να κιτρινίζουν -δείγμα ότι το φυτό είναι έτοιμο για συγκομιδή.

Σε γενικές γραμμές μιλώντας για συγκομιδή, μιλάμε για το στάδιο της ξήρανσης και το στάδιο της ωρίμανσης. H ξήρανση πραγματοποιείται ώστε το φυτό να «αδειάσει» από τα υγρά του. Η ωρίμανση για να μεγιστοποιηθεί η ποιότητα και η απόδοσή του. Και είναι μια διαδικασία οξείδωσης και πολυμερισμού που λαμβάνει χώρα σε σφραγισμένα δοχεία κάνναβης, με την πάροδο του χρόνου.

Η στιγμή κατά την οποία το φυτό είναι έτοιμο προς ξήρανση ορίζεται ως το σημείο όπου η παραγωγή THC και άλλων κανναβινοειδών έχει φτάσει στα μέγιστα επίπεδα, αλλά πριν τα κανναβινοειδή αρχίσουν να αποδομούνται/διασπώνται. Αυτό γίνεται αντιληπτό με ένα μικροσκόπιο 30-60x ή εξετάζοντας τα τριχώματα στα άνθη με ένα πολύ ισχυρό μεγεθυντικό φακό.

Όταν τα τριχώματα δεν είναι ανεπτυγμένα, είναι εντελώς διαυγή. Όταν τα τριχώματα έχουν τα μέγιστα επίπεδα κανναβινοειδών, γίνονται λευκά-γαλακτώδη.
Τελικά τα τριχώματα αρχίζουν να γίνονται κεχριμπαρένια/μοβ/κόκκινα, και τότε η περιεκτικότητα σε κανναβινοειδή αρχίζει να μειώνεται.

Η συγκομιδή πριν τα περισσότερα τριχώματα γίνουν λευκά μπορεί να μειώσει τη συνολική ισχύ και την αποτελεσματικότητα του φυτού.
Όμως και η συγκομιδή που θα γίνει πολύ αργά (αφού το 15% των τριχωμάτων έχει ήδη κεχριμπαρένιο χρώμα) θα παράξει τελικά χαμηλότερη περιεκτικότητα σε THC καθώς με την πάροδο του χρόνου αυτή θα μετατρέπεται σε CBN.

Ξήρανση

Τα φυτά αποξηραίνονται σε θερμοκρασία δωματίου σε σκοτεινό χώρο και αφού έχουμε απομακρύνει τα μεγάλα φύλλα του φυτού. Κατά την ξήρανση το καλύτερο είναι να διατηρείται η θερμοκρασία μεταξύ 16 και 21 °C επειδή πολλά τερπενοειδή (μόρια που είναι εν μέρει υπεύθυνα για τις ψυχοδραστικές επιδράσεις και σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνα για την μυρωδιά του φυτού) εξατμίζονται σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 21 °C.

Η διαδικασία αυτή μπορεί να διαρκέσει από μερικές ημέρες έως δύο εβδομάδες, ανάλογα με το μέγεθος και την πυκνότητα των μπουμπουκιών και τη σχετική υγρασία του αέρα.

Η υγρασία πρέπει να διατηρείται μεταξύ 45% και 55%.

Υψηλότερη υγρασία θα δημιουργήσει κίνδυνο μούχλας, ενώ χαμηλότερη υγρασία θα προκαλέσει πολύ γρήγορη ξήρανση του ανθού. Kαι εάν οι ανθοί στεγνώσουν πολύ γρήγορα, μέρος της χλωροφύλλης δεν θα καταφέρει να μετατραπεί σε μια διαφορετική χημική μορφή, με αποτέλεσμα δυσάρεστο στη γεύση και το άρωμα αποτέλεσμα.

Ορισμένοι προτιμούν να κρεμούν τα άνθη από τα κοτσάνια τους, ωθώντας με αυτόν τον τρόπο τα εσωτερικά υγρά του φυτού να καταλήξουν στους ανθούς.
Άλλοι τα τοποθετούν σε οριζόντια τοποθετημένες συρμάτινες σίτες.

Οι ρίζες αφαιρούνται και όταν τα στελέχη στη μέση των μεγαλύτερων μπουμπουκιών μπορούν να σπάσουν εύκολα, το φυτό θεωρείται αρκετά ξηρό για να περάσει στο επόμενο στάδιο, αυτό της ωρίμανσης.

Η ξήρανση γίνεται σε σκοτεινό μέρος, καθώς οι ρητίνες της THC αλλοιώνονται αν εκτεθούν στο φως και το προφίλ των κανναβινοειδών των αποξηραμένων λουλουδιών μεταβάλλεται σημαντικά.

Η κάνναβη είναι πλήρως ξηρή όταν το επίπεδο υγρασίας φτάσει το 55-65% RH.
Μόλις αποξηρανθεί στο 62%, μπορούμε να περάσουμε στο επόμενο στάδιο όπου θα τη σφραγίσουμε σε αεροστεγή δοχεία για να ωριμάσει.

Ωρίμανση

Ένας απλός τρόπος για να ελέγχουμε τη διαδικασία ωρίμανσης είναι να κλείσουμε την κάνναβη σε ένα αεροστεγές γυάλινο δοχείο με υγρόμετρο.
Το δοχείο αποθηκεύεται για 12 ώρες στους 22 °C και εμείς ελέγχουμε το υγρόμετρο. Οι ενδείξεις 65% και άνω σημαίνουν ότι το βάζο πρέπει να ανοιχτεί για λίγες ώρες και στη συνέχεια να κλείσει, ώστε να μπορέσει να διαφύγει περισσότερη υγρασία. Το βάζο ελέγχεται ξανά μετά από 12 ώρες και η διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι να επιτευχθεί το σταθερό 55%.

Ο ελάχιστος χρόνος για την ωρίμανση είναι 10 ημέρες κι ένας λογικός χρόνος για αυτήν οι 30 ημέρες. Ανάλογα βέβαια την ποικιλία που καλλιεργούμε αλλά και την μέθοδο που επιλέγουμε, η ωρίμανση μπορεί να διαρκέσει ακόμη και έξι μήνες, ενώ βέβαια υπάρχουν και καλλιεργητές που προτιμούν να παρακάμπτουν εντελώς το στάδιο της ωρίμανσης.

Όπως όμως και με τον καπνό, η ωρίμανση μπορεί, εκτός των άλλων να κάνει την κάνναβη πιο ευχάριστη στη χρήση και να διατηρήσει με τον καλύτερο τρόπο όλα της τα συστατικά.

Για τους ίδιους λόγους όπως και κατά την αποξήρανση, τα βάζα ωρίμανσης αποθηκεύονται σε δροσερό, σκοτεινό μέρος. Η θερμοκρασία του χώρου ωρίμανσης της κάνναβης οφείλει να είναι μεταξύ 18 και 21 βαθμών Κελσίου και η υγρασία του μεταξύ 50 και 55%

Καθώς οι ανθοί παίρνουν τον χρόνο τους για να ωριμάσουν, τα τερπένια του φυτού που έχουν τη μορφή ελαίων συνεχίζουν να εξελίσσονται, τα τριχώματα συνεχίζουν να στεγνώνουν και η THCa μετατρέπεται σε THC.

Καλό είναι να προσέχουμε εντωμεταξύ και την ποιότητα και την ένταση του φωτός, καθώς ο έντονος και ιδιαίτερα ο υπεριώδης φωτισμός μειώνει την έκλυση κανναβινοειδών και τερπενίων. Η καλύτερη συνθήκη για την ωρίμανση είναι αυτή που κινείται μεταξύ πολύ χαμηλού φωτισμού και σκοταδιού.

Η ωρίμανση μπορεί να γίνει και σε ειδικές αεροστεγείς σακούλες (grove bags) η άλλου είδους δοχεία που μπορούν να κλείσουν ερμητικά.

To κούρεμα
(υγρό και στεγνό)

Το πότε ο παραγωγός θα «τριμάρει», θα κουρέψει δηλαδή του φυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τι προτιμάει ο ίδιος. Αν τα μεγάλα φύλλα του φυτού αφαιρεθούν πριν την ξήρανση, μιλάμε για υγρό κούρεμα (μιας και τα κλαδιά είναι ακόμη υγρά), αν γίνει μετά την ξήρανση ή ακόμη και μετά την ωρίμανση, μιλάμε για ξερό κούρεμα.

Σε κάθε περίπτωση προτιμάμε το υγρό κούρεμα στην περίπτωση που έχουμε ανησυχία για ύπαρξη μούχλας, αν η υγρασία του χώρου αποξήρανσής μας είναι μεγαλύτερη του 60%, αν δεν διαθέτουμε μεγάλο χώρο αποξήρανσης ή αν βιαζόμαστε.

Προτιμάμε το στεγνό κούρεμα όταν έχουμε υγρασία κάτω του 45% και επιθυμούμε να δώσουμε στο φυτό μας τη δυνατότητα να αναδείξει την καλύτερη γεύση και το καλύτερο άρωμά του.